Complete Works of Virgil

Home > Other > Complete Works of Virgil > Page 286
Complete Works of Virgil Page 286

by Virgil

infelix qui non sponsae praecepta furentis 345

  audierit!

  quos ubi confertos ardere in proelia uidi,

  incipio super his: ‘iuuenes, fortissima frustra

  pectora, si uobis audentem extrema cupido

  certa sequi, quae sit rebus fortuna uidetis: 350

  excessere omnes adytis arisque relictis

  di quibus imperium hoc steterat; succurritis urbi

  incensae. moriamur et in media arma ruamus.

  una salus uictis nullam sperare salutem.’

  sic animis iuuenum furor additus. inde, lupi ceu 355

  raptores atra in nebula, quos improba uentris

  exegit caecos rabies catulique relicti

  faucibus exspectant siccis, per tela, per hostis

  uadimus haud dubiam in mortem mediaeque tenemus

  urbis iter; nox atra caua circumuolat umbra. 360

  quis cladem illius noctis, quis funera fando

  explicet aut possit lacrimis aequare labores?

  urbs antiqua ruit multos dominata per annos;

  plurima perque uias sternuntur inertia passim

  corpora perque domos et religiosa deorum 365

  limina. nec soli poenas dant sanguine Teucri;

  quondam etiam uictis redit in praecordia uirtus

  uictoresque cadunt Danai. crudelis ubique

  luctus, ubique pauor et plurima mortis imago.

  Primus se Danaum magna comitante caterua 370

  Androgeos offert nobis, socia agmina credens

  inscius, atque ultro uerbis compellat amicis:

  ‘festinate, uiri! nam quae tam sera moratur

  segnities? alii rapiunt incensa feruntque

  Pergama: uos celsis nunc primum a nauibus itis?’ 375

  dixit, et extemplo (neque enim responsa dabantur

  fida satis) sensit medios delapsus in hostis.

  obstipuit retroque pedem cum uoce repressit.

  improuisum aspris ueluti qui sentibus anguem

  pressit humi nitens trepidusque repente refugit 380

  attollentem iras et caerula colla tumentem,

  haud secus Androgeos uisu tremefactus abibat.

  inruimus densis et circumfundimur armis,

  ignarosque loci passim et formidine captos

  sternimus; aspirat primo Fortuna labori. 385

  atque hic successu exsultans animisque Coroebus

  ‘o socii, qua prima’ inquit ‘Fortuna salutis

  monstrat iter, quaque ostendit se dextra, sequamur:

  mutemus clipeos Danaumque insignia nobis

  aptemus. dolus an uirtus, quis in hoste requirat? 390

  arma dabunt ipsi.’ sic fatus deinde comantem

  Androgei galeam clipeique insigne decorum

  induitur laterique Argiuum accommodat ensem.

  hoc Rhipeus, hoc ipse Dymas omnisque iuuentus

  laeta facit: spoliis se quisque recentibus armat. 395

  uadimus immixti Danais haud numine nostro

  multaque per caecam congressi proelia noctem

  conserimus, multos Danaum demittimus Orco.

  diffugiunt alii ad nauis et litora cursu

  fida petunt; pars ingentem formidine turpi 400

  scandunt rursus equum et nota conduntur in aluo.

  Heu nihil inuitis fas quemquam fidere diuis!

  ecce trahebatur passis Priameia uirgo

  crinibus a templo Cassandra adytisque Mineruae

  ad caelum tendens ardentia lumina frustra, 405

  lumina, nam teneras arcebant uincula palmas.

  non tulit hanc speciem furiata mente Coroebus

  et sese medium iniecit periturus in agmen;

  consequimur cuncti et densis incurrimus armis.

  hic primum ex alto delubri culmine telis 410

  nostrorum obruimur oriturque miserrima caedes

  armorum facie et Graiarum errore iubarum.

  tum Danai gemitu atque ereptae uirginis ira

  undique collecti inuadunt, acerrimus Aiax

  et gemini Atridae Dolopumque exercitus omnis: 415

  aduersi rupto ceu quondam turbine uenti

  confligunt, Zephyrusque Notusque et laetus Eois

  Eurus equis; stridunt siluae saeuitque tridenti

  spumeus atque imo Nereus ciet aequora fundo.

  illi etiam, si quos obscura nocte per umbram 420

  fudimus insidiis totaque agitauimus urbe,

  apparent; primi clipeos mentitaque tela

  agnoscunt atque ora sono discordia signant.

  ilicet obruimur numero, primusque Coroebus

  Penelei dextra diuae armipotentis ad aram 425

  procumbit; cadit et Rhipeus, iustissimus unus

  qui fuit in Teucris et seruantissimus aequi

  (dis aliter uisum); pereunt Hypanisque Dymasque

  confixi a sociis; nec te tua plurima, Panthu,

  labentem pietas nec Apollinis infula texit. 430

  Iliaci cineres et flamma extrema meorum,

  testor, in occasu uestro nec tela nec ullas

  uitauisse uices, Danaum et, si fata fuissent

  ut caderem, meruisse manu. diuellimur inde,

  Iphitus et Pelias mecum (quorum Iphitus aeuo 435

  iam grauior, Pelias et uulnere tardus Vlixi),

  protinus ad sedes Priami clamore uocati.

  hic uero ingentem pugnam, ceu cetera nusquam

  bella forent, nulli tota morerentur in urbe,

  sic Martem indomitum Danaosque ad tecta ruentis 440

  cernimus obsessumque acta testudine limen.

  haerent parietibus scalae postisque sub ipsos

  nituntur gradibus clipeosque ad tela sinistris

  protecti obiciunt, prensant fastigia dextris.

  Dardanidae contra turris ac tota domorum 445

  culmina conuellunt; his se, quando ultima cernunt,

  extrema iam in morte parant defendere telis,

  auratasque trabes, ueterum decora alta parentum,

  deuoluunt; alii strictis mucronibus imas

  obsedere fores, has seruant agmine denso. 450

  instaurati animi regis succurrere tectis

  auxilioque leuare uiros uimque addere uictis.

  Limen erat caecaeque fores et peruius usus

  tectorum inter se Priami, postesque relicti

  a tergo, infelix qua se, dum regna manebant, 455

  saepius Andromache ferre incomitata solebat

  ad soceros et auo puerum Astyanacta trahebat.

  euado ad summi fastigia culminis, unde

  tela manu miseri iactabant inrita Teucri.

  turrim in praecipiti stantem summisque sub astra 460

  eductam tectis, unde omnis Troia uideri

  et Danaum solitae naues et Achaica castra,

  adgressi ferro circum, qua summa labantis

  iuncturas tabulata dabant, conuellimus altis

  sedibus impulimusque; ea lapsa repente ruinam 465

  cum sonitu trahit et Danaum super agmina late

  incidit. ast alii subeunt, nec saxa nec ullum

  telorum interea cessat genus.

  Vestibulum ante ipsum primoque in limine Pyrrhus

  exsultat telis et luce coruscus aena: 470

  qualis ubi in lucem coluber mala gramina pastus,

  frigida sub terra tumidum quem bruma tegebat,

  nunc, positis nouus exuuiis nitidusque iuuenta,

  lubrica conuoluit sublato pectore terga

  arduus ad solem, et linguis micat ore trisulcis. 475

  una ingens Periphas et equorum agitator Achillis,

  armiger Automedon, una omnis Scyria pubes

  succedunt tecto et flammas ad culmina iactant.

  ipse inter primos correpta dura bipenni

  limina perrumpit postisque a cardine uellit 480

  aeratos; iamque excisa trabe firma cauauit

  robora et ingentem lato dedit ore fenestram.

  apparet domus intus et atria longa patescunt;

  apparent Priami et ueterum penetralia regum,

  armatosqu
e uident stantis in limine primo. 485

  at domus interior gemitu miseroque tumultu

  miscetur, penitusque cauae plangoribus aedes

  femineis ululant; ferit aurea sidera clamor.

  tum pauidae tectis matres ingentibus errant

  amplexaeque tenent postis atque oscula figunt. 490

  instat ui patria Pyrrhus; nec claustra nec ipsi

  custodes sufferre ualent; labat ariete crebro

  ianua, et emoti procumbunt cardine postes.

  fit uia ui; rumpunt aditus primosque trucidant

  immissi Danai et late loca milite complent. 495

  non sic, aggeribus ruptis cum spumeus amnis

  exiit oppositasque euicit gurgite moles,

  fertur in arua furens cumulo camposque per omnis

  cum stabulis armenta trahit. uidi ipse furentem

  caede Neoptolemum geminosque in limine Atridas, 500

  uidi Hecubam centumque nurus Priamumque per aras

  sanguine foedantem quos ipse sacrauerat ignis.

  quinquaginta illi thalami, spes tanta nepotum,

  barbarico postes auro spoliisque superbi

  procubuere; tenent Danai qua deficit ignis. 505

  Forsitan et Priami fuerint quae fata requiras.

  urbis uti captae casum conuulsaque uidit

  limina tectorum et medium in penetralibus hostem,

  arma diu senior desueta trementibus aeuo

  circumdat nequiquam umeris et inutile ferrum 510

  cingitur, ac densos fertur moriturus in hostis.

  aedibus in mediis nudoque sub aetheris axe

  ingens ara fuit iuxtaque ueterrima laurus

  incumbens arae atque umbra complexa penatis.

  hic Hecuba et natae nequiquam altaria circum, 515

  praecipites atra ceu tempestate columbae,

  condensae et diuum amplexae simulacra sedebant.

  ipsum autem sumptis Priamum iuuenalibus armis

  ut uidit, ‘quae mens tam dira, miserrime coniunx,

  impulit his cingi telis? aut quo ruis?’ inquit. 520

  ‘non tali auxilio nec defensoribus istis

  tempus eget; non, si ipse meus nunc adforet Hector.

  huc tandem concede; haec ara tuebitur omnis,

  aut moriere simul.’ sic ore effata recepit

  ad sese et sacra longaeuum in sede locauit. 525

  Ecce autem elapsus Pyrrhi de caede Polites,

  unus natorum Priami, per tela, per hostis

  porticibus longis fugit et uacua atria lustrat

  saucius. illum ardens infesto uulnere Pyrrhus

  insequitur, iam iamque manu tenet et premit hasta. 530

  ut tandem ante oculos euasit et ora parentum,

  concidit ac multo uitam cum sanguine fudit.

  hic Priamus, quamquam in media iam morte tenetur,

  non tamen abstinuit nec uoci iraeque pepercit:

  ‘at tibi pro scelere,’ exclamat, ‘pro talibus ausis 535

  di, si qua est caelo pietas quae talia curet,

  persoluant grates dignas et praemia reddant

  debita, qui nati coram me cernere letum

  fecisti et patrios foedasti funere uultus.

  at non ille, satum quo te mentiris, Achilles 540

  talis in hoste fuit Priamo; sed iura fidemque

  supplicis erubuit corpusque exsangue sepulcro

  reddidit Hectoreum meque in mea regna remisit.’

  sic fatus senior telumque imbelle sine ictu

  coniecit, rauco quod protinus aere repulsum, 545

  et summo clipei nequiquam umbone pependit.

  cui Pyrrhus: ‘referes ergo haec et nuntius ibis

  Pelidae genitori. illi mea tristia facta

  degeneremque Neoptolemum narrare memento.

  nunc morere.’ hoc dicens altaria ad ipsa trementem 550

  traxit et in multo lapsantem sanguine nati,

  implicuitque comam laeua, dextraque coruscum

  extulit ac lateri capulo tenus abdidit ensem.

  haec finis Priami fatorum, hic exitus illum

  sorte tulit Troiam incensam et prolapsa uidentem 555

  Pergama, tot quondam populis terrisque superbum

  regnatorem Asiae. iacet ingens litore truncus,

  auulsumque umeris caput et sine nomine corpus.

  At me tum primum saeuus circumstetit horror.

  obstipui; subiit cari genitoris imago, 560

  ut regem aequaeuum crudeli uulnere uidi

  uitam exhalantem, subiit deserta Creusa

  et direpta domus et parui casus Iuli.

  respicio et quae sit me circum copia lustro.

  deseruere omnes defessi, et corpora saltu 565

  ad terram misere aut ignibus aegra dedere.

  [Iamque adeo super unus eram, cum limina Vestae

  seruantem et tacitam secreta in sede latentem

  Tyndarida aspicio; dant claram incendia lucem

  erranti passimque oculos per cuncta ferenti. 570

  illa sibi infestos euersa ob Pergama Teucros

  et Danaum poenam et deserti coniugis iras

  praemetuens, Troiae et patriae communis Erinys,

  abdiderat sese atque aris inuisa sedebat.

  exarsere ignes animo; subit ira cadentem 575

  ulcisci patriam et sceleratas sumere poenas.

  ‘scilicet haec Spartam incolumis patriasque Mycenas

  aspiciet, partoque ibit regina triumpho?

  coniugiumque domumque patris natosque uidebit

  Iliadum turba et Phrygiis comitata ministris? 580

  occiderit ferro Priamus? Troia arserit igni?

  Dardanium totiens sudarit sanguine litus?

  non ita. namque etsi nullum memorabile nomen

  feminea in poena est, habet haec uictoria laudem;

  exstinxisse nefas tamen et sumpsisse merentis 585

  laudabor poenas, animumque explesse iuuabit

  ultricis ~famam et cineres satiasse meorum.’

  talia iactabam et furiata mente ferebar,]

  cum mihi se, non ante oculis tam clara, uidendam

  obtulit et pura per noctem in luce refulsit 590

  alma parens, confessa deam qualisque uideri

  caelicolis et quanta solet, dextraque prehensum

  continuit roseoque haec insuper addidit ore:

  ‘nate, quis indomitas tantus dolor excitat iras?

  quid furis? aut quonam nostri tibi cura recessit? 595

  non prius aspicies ubi fessum aetate parentem

  liqueris Anchisen, superet coniunxne Creusa

  Ascaniusque puer? quos omnis undique Graiae

  circum errant acies et, ni mea cura resistat,

  iam flammae tulerint inimicus et hauserit ensis. 600

  non tibi Tyndaridis facies inuisa Lacaenae

  culpatusue Paris, diuum inclementia, diuum

  has euertit opes sternitque a culmine Troiam.

  aspice (namque omnem, quae nunc obducta tuenti

  mortalis hebetat uisus tibi et umida circum 605

  caligat, nubem eripiam; tu ne qua parentis

  iussa time neu praeceptis parere recusa):

  hic, ubi disiectas moles auulsaque saxis

  saxa uides, mixtoque undantem puluere fumum,

  Neptunus muros magnoque emota tridenti 610

  fundamenta quatit totamque a sedibus urbem

  eruit. hic Iuno Scaeas saeuissima portas

  prima tenet sociumque furens a nauibus agmen

  ferro accincta uocat.

  iam summas arces Tritonia, respice, Pallas 615

  insedit nimbo effulgens et Gorgone saeua.

  ipse pater Danais animos uirisque secundas

  sufficit, ipse deos in Dardana suscitat arma.

  eripe, nate, fugam finemque impone labori;

  nusquam abero et tutum patrio te limine sistam.’ 620

  dixerat et spissis noctis se condidit umbris.

  apparent dirae facies inimicaque Troiae

  numina magna deum.

  Tum uero omne mihi u
isum considere in ignis

  Ilium et ex imo uerti Neptunia Troia: 625

  ac ueluti summis antiquam in montibus ornum

  cum ferro accisam crebrisque bipennibus instant

  eruere agricolae certatim, illa usque minatur

  et tremefacta comam concusso uertice nutat,

  uulneribus donec paulatim euicta supremum 630

  congemuit traxitque iugis auulsa ruinam.

  descendo ac ducente deo flammam inter et hostis

  expedior: dant tela locum flammaeque recedunt.

  Atque ubi iam patriae peruentum ad limina sedis

  antiquasque domos, genitor, quem tollere in altos 635

  optabam primum montis primumque petebam,

  abnegat excisa uitam producere Troia

  exsiliumque pati. ‘uos o, quibus integer aeui

  sanguis,’ ait, ‘solidaeque suo stant robore uires,

  uos agitate fugam. 640

  me si caelicolae uoluissent ducere uitam,

  has mihi seruassent sedes. satis una superque

  uidimus excidia et captae superauimus urbi.

  sic o sic positum adfati discedite corpus.

  ipse manu mortem inueniam; miserebitur hostis 645

  exuuiasque petet. facilis iactura sepulcri.

  iam pridem inuisus diuis et inutilis annos

  demoror, ex quo me diuum pater atque hominum rex

  fulminis adflauit uentis et contigit igni.’

  Talia perstabat memorans fixusque manebat. 650

  nos contra effusi lacrimis coniunxque Creusa

  Ascaniusque omnisque domus, ne uertere secum

  cuncta pater fatoque urgenti incumbere uellet.

  abnegat inceptoque et sedibus haeret in isdem.

  rursus in arma feror mortemque miserrimus opto. 655

  nam quod consilium aut quae iam fortuna dabatur?

  ‘mene efferre pedem, genitor, te posse relicto

  sperasti tantumque nefas patrio excidit ore?

  si nihil ex tanta superis placet urbe relinqui,

  et sedet hoc animo perituraeque addere Troiae 660

  teque tuosque iuuat, patet isti ianua leto,

  iamque aderit multo Priami de sanguine Pyrrhus,

  natum ante ora patris, patrem qui obtruncat ad aras.

  hoc erat, alma parens, quod me per tela, per ignis

  eripis, ut mediis hostem in penetralibus utque 665

  Ascanium patremque meum iuxtaque Creusam

  alterum in alterius mactatos sanguine cernam?

  arma, uiri, ferte arma; uocat lux ultima uictos.

  reddite me Danais; sinite instaurata reuisam

  proelia. numquam omnes hodie moriemur inulti.’ 670

  Hinc ferro accingor rursus clipeoque sinistram

  insertabam aptans meque extra tecta ferebam.

  ecce autem complexa pedes in limine coniunx

  haerebat, paruumque patri tendebat Iulum:

  ‘si periturus abis, et nos rape in omnia tecum; 675

 

‹ Prev