Counting and Cracking
Page 7
AACHA: Shut up!
Overlapping:
APAH: [yelling] வா வா வா … எப்ப வந்தனீ கொழும்புக்கு. (Welcome back to Colombo! Come come come!)
BALA: [offstage] ஓம் அப்பா … இப்ப தான். (Thank you Apah, yes!)
AACHA: Nihinsa තේ වක්කරන්න. (Nihinsa, cups of tea.) Apah shut up.
Nihinsa exits.
APAH: Bala is back from Jaffna.
AACHA: I heard.
APAH: [in a loud whisper] You must buy all of his fruit. Pay him at vellakaran rates!
AACHA: Don’t wake the baby!
She exits.
Bala wheels in his fruit cart. He is a poor man in a sarong and simple shirt. His cart is laden with mangoes, papaya and bananas.
APAH: பாலா … ஆச்சரியமா இருக்கு! (Bala! What a lovely surprise!)
BALA: வணக்கம் அப்பா … எப்பிடி சுகம்? (Good morning Apah! How are you?)
APAH: எனக்கென்னடா குறை. நான் இப்ப பேரன் ஆயீட்டன். Bloody marvellous. (I am a grandfather.)
BALA: ஆ … பிள்ள பிறந்திட்டுதா? (Very good, the baby has arrived?)
APAH: நேற்றுத்தான் பிறந்தவள்! (She was born yesterday! Utterly splendid.)
BALA: பெடியனோ, பெட்டையோ? (Boy or girl?)
APAH: பெடுச்சி. (Girl.)
BALA: பேர் வைச்சிட்டீனமே? (What is her name?)
APAH: ராதா. (Radha.)
BALA: ராதா … நல்ல பெயர். (Radha. Beautiful.)
APAH: ஆள் நித்திரை … வா … இப்பிடி ஆச்சாவின்ர கதிரையில இரு. … சொல்லு, இப்ப கொழும்பில என்ன செய்யிறாய்? (But she is asleep. [He gestures, disappointed] Come. Sit sit sit. Tell me. What are you doing in Colombo?)
BALA: நேற்றிரவு யாழ்ப்பணத்தில பஸ் ஏறின்னான். (I came on the overnight bus from Jaffna.)
APAH: Yes yes. You have come for business? [Calls out] Nihinsa! තේ ලෑස්තිද! (Nihinsa! Cups of tea!)
BALA: [he smiles] நாலிடத்தில சாமான் வாங்கிறம். வவுனியாவில இரண்டிடத்தில, நீர்கொழும்பில ஒருவனிட்ட, நான் இங்கால வர, கொழும்பில வாங்கிற ஆள் யாழ்ப்பாணம் போட்டுது. (I have four contractors now. Two in Vavuniya, one in Negombo, but my seller in Colombo has gone back North to Jaffna so I have the cart until my cousin finishes school.) I am business man now. Thank you Apah, thank you. [He holds out an envelope to apah] Please. My first repayment on the loan.
APAH: சீ … அடுத்த மாசமெல்லோ? (Chi. It’s due next month.)
BALA: இல்ல ஐயா.. என்னட்ட கொஞ்சம் வந்திருக்குது. இப்பவே தரலாம். (Please. I’m happy to pay today.)
APAH: உனக்கு விருப்பமெண்டா தா … ஆனா உன்னால ஏலுமெண்டால் மட்டும் தான். (If you’re happy, fine, but do not give your money away to me until you are ready.)
BALA: ஏலும் ஐயா … எல்லாம் உங்கண்ட உதவியால தான் நடக்குது. (Sir, I am ready. You made all this possible. Thank you.)
Apah takes the envelope.
அடுத்த வருஷம் நானே ஒரு கட தொடங்கப் போறன். (Maybe next year I will open a shop.)
Nihinsa enters with tea.
BALA: Hello, Nihinsa. How are your children?
NIHINSA: Good morning, Bala. හොඳින් ඉන්නවා කියලා තමයි අපේ අම්මලා කියන්නේ. එන සතියේ දිහාවට යන්න ඉන්නේ ගමට, උන්ව බලලා එන්න. (Their grandparents say they are okay. Hopefully I’ll be able to go down South next week to my village, to see my babies.)
APAH: ආචාට කියන්න නිහින්සට මේ සතිඅන්තේ ඇල්පිටියෙ යන්න දෙන්න කියලා! (Tell Aacha to let you go to Elpitiya this weekend!) [To BALA] தன்ர பிள்ளைகள் நல்லா இருக்கீனமாம். தேத்தண்ணி குடிப்பியே? (She says her children are okay. Tea?)
BALA: ஓம் ஐயா. (Thank you.)
NIHINSA: වැඩ එහෙම? හොඳයි? (How is your work going?)
APAH: She asks how is your business. [To NIHINSA] එයාට කොන්ත්රාත්කාරයෝ හතර දෙනෙක් ඉන්නවා … දෙන්නෙක් උතුරේ— වවුනියාවේ, අනික් දෙන්නා මීගමුවෙයි කොළඹයි. (He has four contractors, two up North in Vavuniya, and two in Negombo and Colombo.)
BALA: அடுத்த வருஷம் நானே ஒரு கட தொடங்கப் போறன். (Maybe next year I will open a shop.)
APAH: සමහරවිට ලබන අවුරුද්දෙ කඩයක් අරියි. (And maybe next year he will open a shop.)
Aacha enters. Overlapping:
AACHA: பாலா … எப்ப வந்தனீ? சின்னவன் நல்லா இருக்கிறானே? (Bala! How’s the little fellow?)
BALA: நல்ல சுகமா இருக்கிறான். ஆனா, கன கதை இல்லை. (He’s healthy. Very quiet.)
AACHA: பிறகென்ன வேணும் உனக்கு … கடவுளுக்கு நன்றி சொல்லு! (What more could you want? Thank the gods.)
BALA: ஓம் ஆச்சா. ஒவ்வொரு நாளும் நான் கும்புடுறனான். அது சரி, நீங்கள் பாட்டியாகீற்றீங்கள் எண்டு அப்பா சொன்னார். (I do, Aacha. Everyday. Apah tells me you have just become a grandmother?)
AACHA: ஓம் ஓம் … வலு சந்தோஷம். அப்பா பெருசா ஏதோ வெ ல்லாம் யோசிச்சு வைச்சிருக்கிறார். (Yes! We are very very proud. Apah has big plans.)
APAH: அவள் நல்ல கெட்டிக்காரி (She is extremely clever!)
AACHA: அவளுக்கு இன்னும் ஒரு நாள் முடியேல்ல … என்ன வைச்சிருக்கிறாய் இண்டைக்கு? (She is one day old. What do you have today?)
BALA: சோக்கான பப்பாளிப்பழம் … நம்ப மாட்டியள், நல்ல இனிப்பு (Excellent papaya Aacha. Very sweet. You won’t believe it.)
She examines the fruit.
APHA: இப்ப நாலு பேரோட வியாபாரம் … அடுத்த வருஷம் அவருக்கெண்டு தனிக் கடை … (He has four contractors now. Next year maybe a shop.)
BALA: நன்றி அப்பா. (Thank you to Apah.)
AACHA: பார்லிமண்டில இவற்ற சேட்டைகள் என்னெண்டு எனக்குத் தெரியாது … ஆனா உனக்கு … அது சரி, அம்மா எப்பிடி இருக்கிறா? (I don’t see the need for half the mischief he gets up to in Parliament but for you, okay. How is your moth
er?)
Aacha cuts open a papaya.
BALA: எவ்வளவோ பரவாயில்ல ஆச்சா … கால் வீக்கம் நல் லா வத்தீட்டுது. டொக்டர் பாலேந்திரா நல்ல கெட்டிக்காரன். அவர் சொல்லச் சொன்னவர் அப்பா, உரும்பிராயில இருக்கிற கோப்பாய் பள்ளிக்கூடம் முழுசா எரிஞ்சுபோச்சு. (Much better, Aacha, thank you. Her feet aren’t swollen anymore. Dr Balendra is a very clever man. He told me to tell you, Apah, the Kopay schoolhouse in Urumpirai burnt down.)
APAH: சத்தியமா எண்டு? (No!)
AACHA: Oh God.
BALA: They will make it an ‘electronics’ store—
APAH: / என்ன கொடூரமான செய்தி ! (Terrible news!)
AACHA: பள்ளிக் கூடத்தைப் பற்றிச் சொல்லி அவரைக் கிளப்பிவிட வேண்டாம். (Don’t get him started on that schoolhouse.)
Apah stands and closes his eyes and recites with great formality:
APAH: ‘When two numbers are so combined, as that the one has always a unit answering to every unit of the other, we pronounce them equal.’
AACHA: There we go. [Ignoring apah, investigating the papaya] Sweet. Very nice. Nihinsa, try.
APAH: Before the schoolhouse I had no mathematics.
AACHA: [to nihinsa] පොල් හොඳද බලන්න. හොඳට හොලවලා බලන්න … (Check the coconuts. Shake them, listen for water.)
APAH: Before mathematics I had no trousers. ஐயாவோடயும் அம்மாவோடயும் நெல்லு விதைச்சன் … கிணத்தில இருந்து தண்ணி இறைச்சன் … மாட்டுக்குச் சாப்பாடு போட்டன் … சந்தோஷமா இருந்தன். சில நேரம் பயிரெல்லாம் பாழாப் போகும் … மழை தேவைக்கு அதிகமாப் பெய்யும் … சில நேரம் மழையே இல்லாமப் போகும். (Like my amma’s amma’s ammamma I sowed the paddy, trod the wellspring, fed the bullock. I was content. But then there was a bad crop. Too much rain, too little rain.)
BALA: அரிசி இல்லை — (No rice—)
APAH: கத்திரிக்காய் இல்லை — (No eggplant—)
BALA: மாம்பழம் இல்லை — (No mangoes—)
APAH: பிறகு பசியோட படுப்பம். சந்தோஷம் இல்லாமப் போகும். என்ன சொல்றாய் பாலா … விவசாயிகளிண்ட வாழ்க்கை நல்ல வாழ்க்கை எண்டு நினைக்கிறியா? (And we go hungry. Then I am not content. Is the life of a farmer a good life, Bala?)
BALA: ஓமெண்டும் சொல்லலாம் … இல்லை எண்டும் சொல்லலாம். (Yes, Apah. And no.)
APAH: ஓமெண்டும் சொல்லலாம் … இல்லை எண்டும் சொல்லலாம் … அதெண்டா சரி தான். அப்பிடித் தான் இருந்தது. ஒரு நாள் என்ர அம்மாவுக்கு ஒரு யோசனை வந்தது. பின்ன, ஒவ்வொரு நாளும் வயல் வேலையை முடிச்சுக் கொண்டு, மாட்டுக்குச் சாப்பாட்டை வைச்சிட்டு பள்ளிக்கூடத்துக்கு ஓடிப் போவன். (Yes and no. For a farmer, what is good is bad. How can this be so? But so it was, until one day my mother came across a new idea: school. The gossip was that ‘school would get you trousered employment in the city’. So every morning, after the paddy and the wellspring and the bullock, I ran to the kopay—)
AACHA: ஏனப்பா புளுகுறீங்கள்? ஒவ்வொரு நாளும் பள்ளிக்கூடத்துக்கு ஓடியா போனனீங்கள்? (Please! You did not run to school every day.)
APAH: உண்மையில நான் வேகமா ஓடயில்ல எண்டு தான் சொல்ல வேணும். நான் வாங்கியிருக்கிற பிரம்படி தளும்புகளைப் பாத்திருக்கிறீர் தானே. (On the contrary! I didn’t run fast enough! [He points to his bottom] You have seen my cane marks, no?)
AACHA: முருகா … கணேஷா.. சிவ சிவா (Moorooha, Ganesha, / Shiva … )
During the following vinsanda, in his 40s and dressed in a suit, enters unnoticed. He stays off the porch and listens.
APAH: I ran from my village Urumpirai to the schoolhouse in Kopay, from the paddy field to the algebraic equation. ‘If one always has a unit answering to every unit of the other, we pronounce them equal.’ Bala, the algebraic equation changed my life. Before the algebraic equation, what was good was bad. Yes and no. But algebra is not like that. In algebra, one is always one. Two minus one is / always one.
AACHA: Shut up and eat, Apah.
APAH: The square root of four, times the square root of four, divided by four, is always one. The principle of equality means that whatever is given to one side is also given to the other. One unit here is equal to one unit there. Any number of units here is equal to any number of units there. One side can change in endless motion but the requirement is always equality. My amma saw this, Bala. She saw my excitement and she let me go. A poor Tamil boy from the North, she let me go to the schoolhouse in Kopay, to a boarding school in Colombo, to Trinity College Cambridge, to the Parliament of Ceylon. Is this not my life? And is this not our country, Bala? Is this not Ceylon? Nihinsa, what is the Sinhala word for equal?
NIHINSA: සමානයි. (Equal.)
APAH: And Bala, what is the Tamil word for equal?
BALA: சமன். (Equal.)
APAH: සමානයි and சமன். [English] You see? It is a universal value.
VINSANDA: If he’s not eating he’s talking, if he’s not talking he’s eating.
Overlapping:
APAH: Vinsanda! Come come come. Join us for breakfast!
AACHA: Morning Vinsanda.
VINSANDA: Morning.
APAH: I am a grandfather!
AACHA: Stop shouting!
VINSANDA: I know, you telephoned me yesterday. Congratulations. I’m thrilled for you.
AACHA: Just one month younger than your Hasa. Maybe when they are older we can get them together, hey?
APAH: She is one day old.
AACHA: Perfect time! We must speak to the astrologer. When exactly was Hasa born? I will find out his / nakshatra—
APAH: Aacha! [To VINSANDA] Stop standing over there, come and eat.
VINSANDA: Thank you for the invitation, but on this particular day I should probably stay over here.
APAH: Ah. You visit as a colleague, not as a friend.
VINSANDA: I do.
APAH: I see.
AACHA: Chi. Who left a stringhopper on the ground?
VINSANDA: Bandaranaike began his election campaign yesterday. He spoke at a rally in Elpitiya—
APAH: That is Nihinsa’s village. [To NIHINSA] ආරංචිද? බණ්ඩා ඊයේ ඇල්පිටියෙ කතාවක් කරලා. (Do you know this? Banda spoke in Elpitiya yesterday.)
NIHINSA: ඔව් ලොකු මහත්තය. අපේ එක්කෙනා ගිහින් තිබ්බා. (Sir. Yes. My husband was there.)
VINSANDA: එයා කිව්වද උඹට බණ්ඩ�
�� මොනවද කිව්වේ කියලා? (Did he tell you what Banda said?)
APAH: කවදා ඉඳන්ද උඹේ මිනිහ බණ්ඩගේ රැළි වලට යන්න ගත්තේ? (When did your husband start going to Banda’s rallies?)
BALA: அப்பா.. இதென்ன … பண்டாவின்ர புது கொள்கையை பற்றியா? (Please, Apah. Is this about Banda’s new policy?)
AACHA: Where are my glasses?
NIHINSA: / ලොකු මහත්තය, බණ්ඩාරනායක මහත්තය, භාෂාව වෙනස් කරන්න හදනවලු. (Banda, Sir, wants to change the language.)
APAH: [to BALA] தெரியேல்ல. (I don’t know.) [To NIHINSA] මොකද්ද උඹ කිව්වේ? (What did you say?)
Simultaneously:
NIHINSA: / බණ්ඩාරනායක මහත්තයට ඕනෙ රාජ්ය භාෂාව වෙනස් කරන්නලු. (Banda Sir wants to change the official language to Sinhala.)
BALA: பண்டா அரச கரும மொழிய சிங்களமா மாத்தப் போறார் (Bandaranaike wants to change the official language to Sinhala.)
VINSANDA: What did he say?
APAH: The same as she said.
AACHA: No politics in my house!
Beat.
APAH: Does Banda really want to change the official language to Sinhala?
VINSANDA: He’s making his move against us.
AACHA: What did I just say?
VINSANDA: My apologies, Aacha, for disturbing you. But I must speak with your husband.
Beat.
AACHA: You can talk on the porch. If you are quiet. Radha is asleep. And don’t be long. [To APAH] Behave yourself.
Aacha whispers in Nihinsa’s ear. Nihinsa exits.
Aacha takes the tea and exits.
The following is in English unless otherwise indicated.
APAH: Banda is the opposition leader now, of course he’s making his move against us. But how can he change the language? It is what it is. Bala speaks Tamil. Nihinsa speaks Sinhala. And the official language is English.