Passion For the Bear (Series 1, 2, 3 Compilation): White Spirit Bear Romance: Shifter, Erotic Romance, Suspense, Paranormal, New Adult Romance (Shifters Book 5)

by Michelle Hart

  En inderdaad, het was dus. Na een paar minuten van onbehagen, Shirlee beheerd om te ontspannen en uit het raam te kijken over het landschap niet ver onder hen. Zelfs in het middenwesten, ze had nog nooit een groen zóó de bewijzen van menselijke bewoning. Ze vlogen over enkele boerderijen nabij Lusaka, maar daarna was er alleen maar bomen en incidenteel road. Shirlee merkte op dat het leek uitgestorven, maar Brad opgemerkt dat het geweldig zou zijn om te jagen.

  Als ze begonnen hun afdaling naar Mfuwe, zij staken de Luwangwa rivier, roodbruin en gevlochten in veel kanalen. De piloot gewezen op wat leek op een donkerbruine rotsen in de rivier en mouthed "nijlpaarden." Shirlee niet echt begrijpen wat hij zei, maar toen ze keek nauwer kon ze zien dat de rotsen waren inderdaad rondslingeren en geraden wat ze waren. Ze was zo blij, en al haar beslommeringen achter haar, ze werd ingediend met gretigheid te worden onder hen.

  De luchthaven van mfuwe bestond uit twee loodsen, één met het opschrift "douane" en de andere "immigratie", maar op zijn minst Shirlee vond, was het duidelijk waar ze zouden moeten gaan. De formaliteiten waren erg relaxed en de ambtenaren begroet hartelijk. Zodra ze klaar waren, een hoge Afrikaanse hem begroet en stelde zich voor als "zegeningen". Hij was gekleed in een khaki safari suit: een losse blousejasje en zeer korte shorts. Hij droeg schoenen van ruwe beige suede, zonder sokken,die Brad en Shirlee snel leerde was een vrijwel universele fashion in Zambia. De armen en benen uit zijn kostuum was gespierd, haarloze en diep bruin.

  Shirlee aannam om hem meteen, niet in het minst omdat hij herinnerde haar sterk van Harry. Brad's goudgeel rose zodra hij brandstofverstuivergroep A mannelijk bedreiging. Fysiek was hij niet opgewassen tegen zegeningen; evenmin kon hij match zegeningen eenvoudig karakter en charme. Bijgevolg was hij nors, gênant Shirlee die geprobeerd heeft om het goed te maken door ze extra vriendelijk. Het was niet een veelbelovend begin.

  Zegeningen, uit jarenlange ervaring, wist precies wat er aan de hand was en hoe daarmee om te gaan. Hij zuchtte protesten. Het genot van de safari hing volledig af van de aard van de opdrachtgevers, en deze niet veelbelovend. De andere vier leden van de partij, die was aangekomen met de auto, waren wit Zimbabwanen aangeleerd geboorte dat zij superieur waren voor zwarten, en zonder openlijke offensief had duidelijk gemaakt wat ze ervan vonden. Ze waren allemaal school kameraadjes met een beloning voor die van de middelbare school. Ongetwijfeld zouden ze denken dat ze alles wisten dat er te weten valt over Afrikaanse spel, dat was een probleem voor zegeningen, waarvan de opdracht omvatte een heleboel leerrijke babbel om de belangstelling van de cliënten, wanneer er geen sprake is van een spel te zien. Hij kan omgaan met hen, maar het was de inspanning. Dat niet alleen, met slechts één vrouw in de partij, zegeningen zag weinig hoop op seksuele dalliance, die vaak de luchtvaartkwestie guides vrije tijd. Hij vond Shirlee heel aantrekkelijk, maar met haar man als stekelige als porcupine, het zeer moeilijk zou zijn om te profiteren van.

  Hij luidde Shirlee en Brad in de open safari voertuig met tribune en canvas omkapping en ze reed naar Thornicroft kamp, dat was prachtig gelegen langs de oostelijke oever van de rivier in een afgelegen plek ten noorden van de ingang van het park.

  Hoofdstuk 6 De afstand spel

  Luwangwa National Park, misschien wel de beste van alle Zuid Afrikaanse wildparken bestreek de grote overstromingsgebieden van de Luwangwa rivier, die de westelijke grens van het park. De enige weg die toegang tot het park was een brug over de rivier - perfect voor toeristen, die steevast getrakteerd op een panorama vol dieren: nijlpaarden, krokodillen, waterbokken en andere herbivoren zodra zij het park. Shirlee werd ik betoverd wijzen verschillende dieren Brad en vraagt zegeningen waar ze mee bezig waren. Brad was opgewonden, maar een schrijnend gemis zijn geweer; er waren letterlijk tientallen gemakkelijk opnamen maken. Wijselijk liet hij hebben gezinspeeld op dat Shirlee.

  Eenmaal aan de overkant van de rivier op hun weg naar het kamp, ze zagen een familie olifanten met diverse zeer jonge zuigelingen die over de weg van hen op hun weg te drinken aan de rivier, magische in het gouden licht van de middagzon.

  In het kamp, zegeningen, na hen uit de safari voertuig en verzamelt zijn geweer uit het rek in de auto, luidde in hun tent, op een betonnen fundering en beschikken over een badkamer die een open-air douche en uitzicht op de rivier, maar op de overige drie zijden voor privacy. Zegeningen, nadat ze de kenmerken van de tent, vertelde ze dat er een borrel op de eettafel behuizing in ongeveer een half uur. Hij vertelde hen dat ze konden lopen vrij in het kamp tijdens de dag, maar waarschuwde ze dat ze moeten beseffen dat het niet zo was omheind zodat zij hun ogen voor spel ronddwalen. Hij verzekerde hen dat gevaarlijke game vrijwel nooit in het kamp behalve 's nachts.

  Shirlee en Brad douchte en veranderde hun kleren. Het was duidelijk dat Brad uitgegaan dat zij komen te wonen als een echtpaar, slapen in aangrenzende bedden, dat zijn langdurige celibaat zou worden afgerond, en Shirlee kon echt geen manier om te weigeren. Hij kwam haar in de douche, maar liet zich met inzepen haar overal, een activiteit die hij en ze vonden allebei zeer erotisch, maar stemde met Shirlee toen ze hem opgeroepen te wachten totdat ze meer tijd hadden.

  Het diner was niet een aangename ervaring, behalve het eten, dat was uitstekend. De vier Zimbabwanen heeft zichzelf en daarna gingen bijna uitsluitend onderling, behalve voor covert roofzuchtige blikken op Shirlee en negatieve opmerkingen over Amerika natuurlijk indirect gericht tot Shirlee en Brad. Noch Shirley noch Brad behielden hun namen, noch voelde een groot verlangen. Brad, zoals gebruikelijk bij confrontatie met zelfbewuste mannetjes, gezonken in nors non-responsiviteit behalve monosyllabic antwoorden op vragen die rechtstreeks tot hem was gericht. Shirlee, ondanks zichzelf, kon niet haar ogen uit zegeningen. Elke centimeter van hem, zo leek het, door zijn sprankelende ogen en schitterende tanden, twee punten die door zijn donkere huid, de aanzienlijke bobbel in zijn broek en de gespierde dijen eronder, weer verontrustende herinneringen van Harry. Aangezien niemand maar zegeningen leek geïnteresseerd in gesprek met haar, ze had echt geen keuze om een praatje met hem. He, terwijl je probeert tevergeefs om de conversatie algemeen, geen andere keuze hadden dan het hoofdzakelijk over Shirlee, die verhalen over zijn leven als een spel guard en quizzen over haar leven. In de loop van hun gesprek hij geleidelijk voelde zich aangetrokken tot haar persoonlijkheid evenals haar lichaam, en vroeg me af waarom in godsnaam ze hadden gekregen die Brad. Zeker, ze had er beter aan gedaan. Haar nadruk op haar straitlaced leven was enigszins teleurstellend, maar zegeningen had geweten vergelijkbare cliënten voor wie de Afrikaanse bush bracht gedrag ze nooit zou hebben toegelegd op thuis. Ving hij de elektrische vibes tussen hen, ondanks Shirlee probeert te verhullen, en vroegen ons af of er mogelijk iets eerder voortvloeien uit hun om deze safari interessanter om hem en hij hoopt haar. Het Porcupine naast haar zou zeer zorgvuldig manoeuvreren, maar de uitdaging zelf zou worden onderhoudend.

  Als openingszetten, hij terloops vermeld het kamp zwembad gelegen met uitzicht op de rivier die kon zorgen voor een welkome verademing is van de vurige hitte tijdens hun lange middag rusttijd, en was blij dat Shirlee leek meer in geïnteresseerd dan Brad. Misschien kon hij verder bouwen.

  De Zimbabwanen steeds inebriated als maaltijd uitgebreid, vervielen in tegenkomt wat bush ervaringen hadden ze als jongeren, vooral in verband met de jacht. Twee van hen hadden afgesproken om "jacht" lions dat gebracht was voor het doel - de praktijk bekend als "ingeblikte jagen." Brad perked omhoog. Het klonk precies wat hij graag doet. Zijn fantasieën van een leeuw rug als jachttrofee bracht de eerste animatie van de avond op zijn gezicht en hij ondervraagd de jongens over hun ervaringen. Zij uiteraard de nadruk hebben gelegd op het meestal onbestaande gevaren en hoe levendig leven ze hadden toen doen. Brad was dansen en vroeg hen om de namen van de bedrijven die ze hadden gemaakt en hun adressen.

  Shirlee was geschokt, maar zei niets. Ze had geaccepteerd dat Brad vond de jacht, maar ergens is het doden van reeën voor eten in de Amerikaanse bossen waar er een case voor ruiming volledig verschillend van doden prachtig oneetbare beesten in de Afrikaanse bush. Het idee haar afschuw. Ze was blij toen
de maaltijd beëindigd vanwege dat, maar ook omdat haar zegeningen geïnduceerde herinneringen van Harry hebben gewekt en maakte haar zin voor de ontmoeting die zij kende zou plaatsvinden zodra zij haalden hun tent voor de nacht.

  Hoofdstuk 7 DE EERSTE HELFT

  Brad, zoals ze had verwacht, verloor geen tijd nadat ze waren alleen in strippen, uiteraard verwachtend dat ze hetzelfde te doen. Zoals zij deed, hij postured en preened, zijn orgel al stijf en bonken. Als zijn lichaam werd een Far Cry van die van een Griekse god, of zelfs Shirlee persoonlijke Afrikaanse god, Shirlee vermeden op zoek naar hem. Toen ze was kaal, nam hij haar in zijn armen en gooide haar op het bed. Hij besloot dat hij gaat het licht uit, maar zodra hij met tegenzin gedaan, schoof hij haar benen wijd met zijn knieën, en ondergedompeld in haar. Shirlee had verwacht een valse kreet van pijn zoals verwacht kon worden van een maagd, maar de plotselinge toename van zijn aanval maakte haar schreeuwen zonder de krukaspoeliemarkering eerst en als Brad gemerkt, hij aanvaardde en vervolg afspeelt zonder pauze. Gelukkig Shirlee was klaar gemaakt door haar dagdromen, en ze was in een groeiende opwinding toen hij plotseling bereikt zijn climax en zodra de explosie voorbij was, snel leeggelopen en trok, waardoor Shirlee in mid-flight.

  Vernederd en seksistische, hij zat en kreunde, "I'm sorry! Maar ik heb heimwee naar die voor maanden. Volgende keer beter zal zijn."

  "It's alright", Shirlee antwoordde naar waarheid. "Het is gewoon de eerste keer".

  Maar ondanks hun inspanningen, waaronder krachtige hand werk door Shirlee, leek het erop dat de tweede keer zou enige tijd uit, misschien zelfs de volgende nacht. Brad haastig gewrikt zelf van het bed af en stomped out van de kamer naar de douche - niet omdat hij bijzonder ging douchen, maar omdat het de enige manier waarop hij konden uitstappen door hemzelf waar, dicht bij tranen, hij kon herstellen. Shirlee lag op het bed en geaaid tot ze was gekalmeerd. Zij hadden nog nooit gedaan, maar zij hadden gelezen over het en het was toch een instinctieve reactie op haar staat van opwinding. Tegen de tijd dat Brad terug, ze lag op haar eigen bed alsof zijn slaap, en hij trad ze stilletjes, opgelucht dat hij niet hoefde te zeggen want hij kon bedenken niets te zeggen.

  Toen ze werden gewekt bij dageraad de volgende ochtend, Brad had "de ochtend boner," en wilde iets doen, maar Shirlee aangevoerd, zorgvuldig te camoufleren haar terughoudendheid, dat er enige tijd te kleden en pak een kop koffie te drinken voordat ze op de ochtend game drive.

  Toen kregen ze gezelschap van de vier versufte Zimbabwanen, ze werden we in de safari voertuig. De vier Zimbabwanen leidde voor de twee achterste rijen stoelen waar de hoogte gaf marginaal betere weergaven uit de stoel achter zegeningen Brad en Shirlee. Dit geschikt zegeningen omdat hij dacht waarschijnlijk dat de vier zouden vervelen met zijn babbel, indien niet actief verzetten tegen wat hij zei, dat was heel goed mogelijk.

  Het was een heerlijke ochtend, de chill in de lucht waarbij geen hint van de hitte die afkomstig was. Voordat u wegrijdt, zegeningen gaf de gebruikelijke instructies over zwijgen of spreken in fluistert als spel was in zicht, niet opstaan wanneer het voertuig in beweging was, en niet roken zonder zegeningen's toestemming.

  Kort na het verlaten van het kamp, een familie van hyena's met drie pups young enough to be cute. Aangezien Luwangwa in recente jaren is relatief vrij van stroperij, behalve voor neushoorns, de familie ambled uit, niet veel gehinderd door de aanwezigheid van een voertuig. Maar wanneer één van de Zimbabwanen zei luidop "I'll bet we konden vermoorden ze allemaal tegelijk," Ze liepen. Zegeningen genegeerd wat had de man gezegd, maar herinnerde ze zich rustig houden. Shirlee wilde vragen waarom ze het niet zouden willen, maar was tegengehouden door Brad's zullen reageren. Shirlee had gehoopt dat de hele kwestie van de jacht niet zou voordoen in een wildpark, maar blijkbaar wil ze verkeerd was.

  Brad geïnitieerd zijn gebruikelijke Informatieve besprekingen over Luwangwa en haar ecosysteem en was opgelucht dat de Zimbabwanen vertoonde weinig interesse, niet tegenspreken. De ochtend ging goed met een aantal zeer goede waarnemingen, met de majestueuze sabelantilopen, waterbok, mannelijke kudus met hun prachtige spiraalvormige hoorns en giraffe.

  Wanneer één van de Zimbabwanen zei dat hij dringend behoefte heeft aan een plek om te "mark grondgebied" zegeningen nam de gelegenheid om te stoppen voor een kopje koffie in de ochtend en badkamer break, het kiezen van een gebied met een wijd verspreide struiken en heel weinig ondergroei. Hij regisseerde de mannen tot de grootste van de dichtstbijzijnde struikgewas en Shirlee naar een kleiner exemplaar. Iedereen maar Brad en Shirlee leek, had een soortgelijke behoefte aan "mark grondgebied" en gingen uit, waardoor ze achter in de auto. Terwijl de koffie en broodjes, zegeningen gevraagd Shirlee hoe zij genieten van het rijden.

  Shirlee antwoordde: "It's Absolutely Fabulous! Alles wat ik hoopte dat het zou zijn. Het is een schitterende plek. Ik kon blijven."

  "Sommige mensen vinden het bedreigend en ongemakkelijk."

  "niet door mij! Ik hou het gewoon zoals het is en, zeker," denken de conversatie over doden hyena's, "don't willen doden niets, helemaal niets."

  "Het is niet een wens die ik ooit gehad heb."

  "Hoe kan je doden die darling baby hyena's? Ik bedoel de volwassenen waren een beetje beangstigend, dus als ze bedreigd worden, zie ik hen te doden uit zelfverdediging, maar de cubs?"

  "Eigenlijk was de enige hyena die gevaarlijk is een hondsdolle één en ze zeldzaam."

  "Ik ben blij om te weten dat."

  "Zelfs de grote katten alleen aanvallen als ze erg hongerig of je die hen op een of andere manier. Ik heb een vriend op een leeuw revalidatiecentrum die speelt met de lions net zoals je zou spelen met een pet kitty. Natuurlijk kent en vertrouwt hem."

  "Het lijkt me geweldig om dat te doen."

  Niet proberen met grote katten, maar er zijn enkele plaatsen in Zuid-Afrika waarmee je speelt met lion cubs als u maar wilt."

  "Je liefde de bush, weet je zegeningen."

  "Het is mijn huis! Ik ben opgegroeid net buiten het park en speelde met mijn vrienden uit de tijd dat ik was 5 of 6."

  "Don't u hunkeren naar de moderne wereld?"

  "zelfs niet voor een minuut."

  De terugkeer van de jongens een einde te maken aan het gesprek. Brad ging naar Shirlee en vroeg met een frons, "Wat was u twee over?"

  "Over de bush meestal. Zegeningen zegt hij houdt en nooit meer wil verlaten."

  "beter dan mij. Dat is zeker."

  "Don't u?"

  "Het is geweldig om te bezoeken. Ik geniet, maar ik mis mijn pistool".

  Dat Shirlee maakte geen antwoord en gelukkig, zegeningen die vond dat ze in de auto te blijven rijden.

  Voor de tweede helft van de ochtend, zegeningen nam ze in een regio die niet regelmatig bezocht door toeristen. De game scouts hadden gemeld met grote opwinding waarnemingen van een nijlpaard. Het merendeel van de neushoorns in Luwangwa was doodgeschoten, enkele decennia voor, en hoewel spoor had gezien in het afgelegen noorden van het park, geen dieren waren al heel lang, en geen enkele in een gebied bereikbaar via de weg.

  Als ze reed, zegeningen wees een grote verzameling gieren overvliegen. "Er is een kill of een stervende dieren daar. Ik weet niet of hij in het zicht van de weg".

  "Waarom ga je dan niet gewoon bundu bash?" vroeg één van de Zimbabwanen.

  "We zijn niet toegestaan om te rijden op de weg," antwoordde zegeningen

  "Who's weten?"

  "Ik zou weten." De Zimbabwaanse snorted, waardoor zijn minachting duidelijk, maar zei niets.

  Na ongeveer 15 minuten reden ze tot het karkas van een vrouwelijke rhino praktisch op de weg. Haar hoorns had gezaagd, zodat duidelijk is dat het werk van stropers.

  "Bloody hell!" vertelde zegeningen, en daarna verontschuldigd voor zijn taal.

  "Het was volkomen terecht," aldus Shirlee.

  "Niet voor mij," antwoordde Brad.

  Toen ze zagen wat ze gemist hadden op het eerste gezicht een heel klein neushoornkalf probeert te verpleegkundige."

  "Oh nee!" riepen Shirlee en begon te huilen.

  "Het is alleen een neushoorn" Brad mompelde. "Wat is er te
huilen?"

  Zegeningen aan hem en zei: "Eén ding, misschien was de laatste volwassen rhino in het park. Ik voel me als huilende myself."

  "Het is de baby, I'm crying over", Shirley mompelde. "Of misschien gewoon de hele beestachtig business van doden voor winst."

  "Je eet vlees, denk je ook niet?" zei een van de Zimbabwanen. "Wat is het verschil?"

  "Het vlees ik eet is geteeld werden verkocht en zou er niet zijn als we niet eten."

  "so what?"

  "I don't know maar het is anders."

  De Zimbabwaanse slechts zijn schouders ophaalde. Brad heeft ingestemd met het Zimbabwaanse, maar hij had dit gesprek met Shirlee vóór, dus rechtzaak zeggen.

  Zegeningen aanbelden kamp op zijn radio telefoon doorgeven van de doden in de hoop dat de parkeerblokkering ambtenaren zou een helikopter voor de redding van de baby. Anders was er niets meer aan doen. In een paar minuten kreeg hij het nieuws dat de helikopter was onderweg met een reddingsteam.

  Hij verontschuldigde zich voor zijn cliënten, zeggende: "I'm sorry je moest dit zien, en helaas moet ik blijf in de buurt om de helikopter in, maar we rijden een beetje rond te kijken wat er te zien is in de omgeving. "

  Helaas is de stroperij actie was bang zijn bijna alle game, dus zegeningen werd teruggebracht tot hen interessante bomen, wat geen belangstelling de Zimbabwanen, en de aasgieren verzameld in de bomen te wachten op hun beurt op het karkas en enkele andere opmerkelijke vogels zoals de grond toekan over ons veld. Tegen de tijd dat ze hoorde de helikopter nadert, moet zij zich verveelden, warm en overstuur, maar zegeningen zag geen enkele manier om te helpen. Zodra hij regisseerde de copter aan de doden, hij ging terug naar het kamp. Hij dacht iedereen, inclusief zichzelf, genoeg hadden.