Delphi Complete Works of Aeschylus (Illustrated) (Delphi Ancient Classics)
Page 74
‹ΠΑΛ.› ἔπειτα πάσης Ἑλλάδος καὶ ξυμμάχων
uβίον διῴκησ’ ὄντα πρὶν πεφυρμένον
θηρσίν θ’ ὅμοιον· πρῶτα μὲν τὸν πάνσοφον
ἀριθμὸν ηὕρηκ’ ἔξοχον σοφισμάτων
ΠΑΛ. καὶ ταξιάρχας καὶ στρατάρχας καὶ ἑκατοντάρχας†
ἔταξα, σῖτον δ’ εἰδέναι διώρισα,
ἄριστα, δεῖπνα δόρπα θ’ αἱρεῖσθαι τρίτα
I τούτων τὴν εὕρεσιν καὶ Παλαμήδῃ προσῆψεν (sc. Aeschylus): ἴσως δὲ κἀκεῖνος
zἐκ Προμηθέως II ταύτην τὴν εὕρεσιν καὶ Παλαμήδῃ προσῆψεν· ἴσως δὲ κἀ-
κεῖνος ὑπὸ Προμηθέως ἔμαθε ταῦτα III καὶ μὴν ταύτην τὴν εὕρεσιν Παλαμήδῃ
προσῆψεν· ἴσως δὲ κἀκεῖνος ὑπὸ τοῦ Προμηθέως ἔμαθε ταῦτα
ΠΕΝΘΕΥΣ
μηδ’ αἵματος πέμφιγα πρὸς πέδῳ βάλῃς
ΠΕΡΡΑΙΒΙΔΕΣ
ποῦ μοι τὰ πολλὰ δῶρα κἀκροθίνια;
ποῦ χρυσότευκτα κἀργυρᾶ σκυφώματα;
ἀργυρηλάτοις
κέρασι χρυσᾶ στόμια προσβεβλημένοις
τέθηνκεν αἰσχρῶς χρημάτων ἀπαιόλῃ
ΠΗΝΕΛΟΠΗ
‹ΟΔ.› ἐγὼ γένος μέν εἰμι Κρὴς ἀρχέστατον
ΠΡΟΜΗΘΗΣ
ἐξευλαβοῦ δὲ μή σε προσβάλῃ στόμα
πέμφιξ· πικρὰ γὰρ καὶ οὐ διὰ ζωῆς ἀτμοί†
πολλοῖς γάρ ἐστι κέρδος ἡ σιγὴ βροτῶν
....]ων δυσκελάδων
χέρσα
ΠΡΟΜ. ἵππων ὄνων τ’ ὀξεῖα καὶ ταύρων γένος
δοὺς (sc. ego) ἀντίδουλα καὶ πόνων ἐκδέκτορα
ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ ΛΥΟΜΕΝΟΣ
ΧΟΡΟΣ· (......) ἥκομεν (......) an
τοὺς σοὺς ἄθλους τούσδε, Προμηθεῦ,
vδεσμοῦ τε πάθος τόδ’ ἐποψόμενοι
ΧΟ. πῇ μὲν δίδυμον χθονὸς Εὐρώπης an
μέγαν ἠδ’ Ἀξίας τέρμονα Φᾶσιν
‹ΧΟ.› φοινικόπεδόν τ’ ἐρυθρᾶς ἱερὸν an
χεῦμα θαλάσσης
χαλκοκέραυνόν τε παρ’ Ὠκεανῷ
λίμναν παντοτρόφον Αἰθιόπων,
ἵν’ ὁ παντόπτας Ἥλιος αἰεὶ
χρῶτ’ ἀθάνατον κάματόν θ’ ἵππων
θερμαῖς ὕδατος
μαλακοῦ προχοαῖς ἀναπαύει
‹ΠΡΟΜ. (ad Herculem)·›
εὐθεῖαν ἕρπε τήνδε. καὶ πρώτιστα μὲν
βορεάδας ἥξεις πρὸς πνοάς, ἵν’ εὐλαβοῦ
βρόμον καταιγίζοντα, μή σ’ ἀναρπάσῃ
δυσχειμέρῳ πέμφιγι συστρέψας ἄφνω
‹ΠΡΟΜ. (ad Herculem)·›
ἔπειτα δ’ ἥξεις δῆμον ἐνδικώτατον
‹ ˉ› ἁπάντων καὶ φιλοξενώτατον,
Γαβίους, ἵν’ οὔτ’ ἄροτρον οὔτε γατόμος
τέμνει δίκελλ’ ἄρουραν, ἀλλ’ αὐτόσποροι
γύαι φέρουσι βίοτον ἄφθονον βροτοῖς
ἀλλ’ ἱππάκης βρωτῆρες εὔνομοι Σκύθαι
ΠΡΟΜ. (ad Herculem, viam a Caucaso ad Hesperides docens)·
ἥξεις δὲ Λιγύων εἰς ἀτάρβητον στρατόν·
ἔνθ’ οὐ μάχης, σάφ’ οἶδα, καὶ θοῦρός περ ὢν
μέμψῃ· πέπρωται γάρ σε καὶ βέλη λιπεῖν
ἐνταῦθ’· ἑλέσθαι δ’ οὔτιν’ ἐκ γαίας λίθον
ἕξεις, ἐπεὶ πᾶς χῶρός ἐστι μαλθακός.
ἰδὼν δ’ ἀμηχανοῦντά σ’ οἰκτερεῖ πατήρ,
νεφέλην δ’ ὑποσχὼν νιφάδι γογγύλων πέτρων
ὑπόσκιον θήσει χθόν’· οἷς ἔπειτα σὺ
βάλλων διώξῃ ῥᾳδίως Λίγυν στρατόν
ΗΡ. Ἀγρεὺς δ’ Ἀπόλλων ὀρθὸν ἰθύνοι βέλος
ΠΡΟΜ. (de Hercule [an ad Herculem?], qui eum sospitaverat)·
10 ἐχθροῦ πατρός μοι τοῦτο φίλτατον τέκνον
ἀρειθύσανοι
εἰσαφάσματα
ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ ΠΥΡΚΑΕΥΣ
[ ]
[ ]φ̣εγγος·
[]
[].τοτε
x[]ηριον·
[]ς
[]
[]ν
[]
10 [].φλεκτο[
[ ]
[ ].ς τοδ̣ε
[ ]παντελε[ ]
[ ]μ..ισ̣
15 [ ]σοσ̣.[
[ ]πων[
[]..φαι[
[ ] [
[ ]..(.)[
20 [ ].ν[
...
[ σ̣ί̣α̣ δέ μ’ εὐμενὴς χορεύει χάρις (στρ.)
φ[α]ε̣ν̣ν[ὸ]ν ‹˘ ˉ›
χιτῶν̣α πὰρ̣ πυρὸς ἀκάματον αὐγάν.
κλυοῦσ’ ἐμοῦ δὲ Ναΐδων τις παρ’ ἑσ-
τιοῦχον σέλας πολλὰ διώξετ̣αι̣.
25 Νύμφας δέ τοι πέποιθ’ ἐγὼ ἐφύμν.
στήσει[ν] χ̣οροὺς
Προμηθ̣έ̣ω̣ς δῶ[ρ]ον ὡς σεβούσας.
κα̣λ̣[ὸ]ν̣ δ’ ὕ̣μνον̣ ἀ̣μφὶ τὸν δόντα μολ- ἀντ.
πάσε̣ιν̣ [.]ο̣λ̣[...]ω̣ λεγούσας τόδ’ ὡς
30 Προμηθε[ὺς βρο]τ̣οῖς
φερέσ̣βιός τ̣.[...].[] σπευσίδωρ̣[ος.
χορεύσειν .[......]νί̣’ ἐλπὶς ὡ-
‹ - › ρ]ίου χε̣[ί]ματ̣[ος ...]ερ.ι̣χ̣[..]..·
Νύμφας δέ τ̣οι π̣έπ̣οιθ̣’ ἐγὼ ἐφύμν.
35 στήσειν χοροὺ̣σ̣
‹ - ›Προμηθέως δῶρ̣ον ὡσ̣ σ̣εβ̣ούσας.
[ ]α̣ι ποι̣μέν̣[.]ς πρ̣έπει̣ν̣
[ ]το νυκτ̣ι̣π̣λ̣αγ-
κτ ]...[..]σι̣ν ἐπ̣ιστε[
40 [ ]ορ[.]μεν[
[ ]..[..]μ̣εν[
[ ]ν·
[ ]β̣[α]θ̣υξυλο̣[
[ ]..[..]·
45 [ ].[
...
θελουσ.[
.λ̣ε̣ιμών̣[.]...[
..ι̣ χορευμασ[
ἱερὰ δ’ ἀκ̣τ̣ὶ̣ς σελ̣[
30 τ]η̣λέγνω̣τον ν.[
ἀ̣[ν]τ̣ισέλην̣ο̣ν̣ [
.[.]σ.ι· τ....[
[
[
35 [
[
.[
ωπ[
.[
40 υ[
.[
θ̣[
αν[
κ’ ε[
45 ..[
.[
σκη[
ηδ[
ο̣τι̣[
50 κα[
κε[
β.[
[
]μ̣[
...
...
[ ].υν[
[]ω̣ρο[
[ ]δαν[
[ ]θε̣ο̣[
5 [ ].κ[
...
...
[]ι̣[
χε[
ἀ̣π[
τ..[
γε̣[
...
...
[ ].ο̣ιακ̣ω̣[
[ ].ιτ....[
[ ]ορευεισ̣[
[ ]δεσμων.[
[]..ο̣κλαιεισο.[
[ ]υ̣ωζην̣.τ̣.[
[ ]τ̣.σ̣..[
[ ]..[
...
...
[ ].[
[ ]ι.[.]κ[
[ ]ορχημα̣[
[].οισ..[
...
...
[ ].ο.[
[ ]...ν[..].[
[ ].[.].ο[.]..[
[ ]δ’ έμ...[
[]σ̣υ̣[.]τε....υ.[
[ ]ο̣δου̣κ̣.[
[ ]πιστος ωσπ̣[
[ ].ν̣· .[..].[...]ε[
...
...
[ ].[
[]φά̣˘δ[
[] [
...
...
[ ].[
[]ει.[
[] [
...
...
]α[
...
...
]κ̣κα.[
...
...
.[
ο̣[
.[
ἰω[
.[
...
...
[ ].[..].[
.].[...] δέ τοι τρ̣[
πέλας πυρὸς
...ρο̣ις μεθυ.[
..αν ζε[.]μ̣εν̣[.].[
χι̣ὼν δ’ ἀ̣ρι̣στι̣ππ.[
[].όμ̣βρο̣υ κ[.]ρα· .[
...
λινᾶ δέ, πίσσα κὠμολίνου μακροὶ τόνοι
ΠΡΟΜ. (ad Satyrum flammam primitus visam osculaturum)·
τράγος γένειον ἆρα πενθήσεις σύ γε
ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ ΠΥΡΦΟΡΟΣ
σιγῶν θ’ ὅπου δεῖ καὶ λέγων τὰ καίρια
ΠΡΟΠΟΜΠΟΙ
δίπολοι
ΠΡΩΤΕΥΣ ΣΑΤΥΡΙΚΟΣ
σιτουμένην δύστηνον ἀθλίαν φάβα
μέσακτα πλευρὰ πρὸς πτύοις πεπληγμένην
καὶ τὸν ἰχθύων γάρον
Εἰδώ
ἄεπτοι (vel ἄαπτοι)
ἁμάδα
ἐπάξω
ΣΑΛΑΜΙΝΙΑΙ
εἴ μοι γένοιτο φᾶρος ἶξον οὐρανῷ
ἀναρροιβδεῖ
ἀνήρης
ἔκλογον
κανθύλας
ΣΕΜΕΛΗ Η ΥΔΡΟΦΟΡΟΙ
Ζεύς, ὃς κατέκτα τοῦτον
Ἀμφίδρομος
ἀνταία
ἄστεκτα
ΣΙΣΥΦΟΣ ΔΡΑΠΕΤΗΣ et ΠΕΤΡΟΚΥΛΙΣΤΗΣ
καὶ νίπτρα δὴ χρὴ θεοφόρων ποδῶν φέρειν.
λεοντοβάμων ποῦ σκάφη χαλκήλατος;
σὺ δ’ ὁ σταθμοῦχος εὖ κατιλλώψας ἄθρει
ἀλλ’ ἀρουραῖός τίς ἐστι σμίνθος ὧδ’ ὑπερφυής;
‹ΣΙΣ.› Ζαγρεῖ τε νῦν μοι καὶ πολυξένῳ ‹πατρὶ›
χαίρειν
καὶ θανόντων, οἷσιν οὐκ ἔνεστ’ ἰκμάς
σοὶ δ’ οὐκ ἔνεστι κῖκυς οὐδ’ αἱμόρρυτοι
φλέβες
ἄμβωνες
δίοπος
Αἰτναῖός ἐστι κάνθαρος βίᾳ πονῶν
θώψεις
ΣΦΙΓΞ ΣΑΤΥΡΙΚΗ
τῷ δὲ ξένῳ γε στέφανον, ἀρχαῖον στέφος,
δεσμῶν ἄριστον ἐκ Προμηθέως λόγου
Σφίγγα δυσαμεριᾶν πρύτανιν κύνα
κνοῦς ( ὁ τῶν ποδῶν ψόφοσ)
ΤΗΛΕΦΟΣ
κύδιστ’ Ἀχαιῶν Ἀτρέως πολυκοίρανε μάνθανέ μου παῖ
ΤΗΛ. ἁπλῆ γὰρ οἷμος εἰς Ἅιδου φέρει
ἀμφιδεξίοις χερσί
ΤΟΞΟΤΙΔΕΣ
οὔπω τις Ἀκταίων’ ἄθηρος ἡμέρα
κενόν, πόνου πλουτοῦντ’, ἔπεμψεν ἐς δόμους
άδων ταῖς†ἁγναῖς παρθένοις γαμηλίων
λέκτρων αστειμη†βλεμμάτων ῥέπει βολή
νέας γυναικὸς οὔ με μὴ λάθῃ φλέγων
ὀφθαλμός, ἥτις ἀνδρὸς ᾖ γεγευμένη·
ἔχω δὲ τούτων θυμὸν ἱππογνώμονα
κύνες διημάθυνον ἄνδρα δεσπότην (i.e. Actaeonem)
nomina canum Actaeonis: Κόραξ
Ἅρπυια
eΧάρων
Λυκόττας
πεζοφόροις ζώμασιν
ΤΡΟΦΟΙ
βιοτὴν αὔξιμον ἐμψίουσα()
δίκρα ὄψις
πεδοίκου χελιδόνος
ΥΨΙΠΥΛΗ
Ὑψώ
ἀποκορσωσαμέναις
ΦΙΛΟΚΤΗΤΗΣ
‹ΦΙΛ.› Σπερχειὲ ποταμὲ βούνομοί τ’ ἐπιστροφαί
ΦΙΛ. ἔνθ’ οὔτε μίμνειν ἄνεμος οὔτ’ ἐκπλεῖν ἐᾷ
κρεμάσας ‹˘› τόξον πίτυος ἐκ μελανδρύου
ΦΙΛ. οὐ (γὰρ) ὁ δράκων ἀνῆκεν, ἀλλ’ ἐνῴκισεν
δεινὴν στομάτων†ἔμφυσιν, ποδὸς βλάβην
ΦΙΛ. φαγέδαινα‹.›, ἥ μου σάρκας ἐσθίει ποδός
ΦΙΛ. ὦ πούς, ἀφήσω σε;
‹ΦΙΛ.› ὦ θάνατε παιών, μή μ’ ἀτιμάσῃς μολεῖν·
μόνος ‹γὰρ› εἶ σὺ τῶν ἀνηκέστων κακῶν
ἰατρός, ἄλγος δ’ οὐδὲν ἅπτεται νεκροῦ
ἑλωρεύς
ὀκορνούς
φαβῶν
ΦΙΝΕΥΣ
καὶ ψευδόδειπνα πολλὰ μαργώσης γνάθου
ἐρρυσίαζον στόματος ἐν πρώτῃ χαρᾷ
ˉ ἄνηστις δ’ οὐκ ἀποσ�
�ατεῖ γόος
πέλλυτρ’ ἔχουσιν εὐθέτοις ἐν ἀρβύλαις
ἅ̣ρ̣π̣αγοι̣ χ̣ε̣[ρ]ο̣ῖν
ΦΟΡΚΙΔΕΣ
ˉ ἔδυ δ’ (sc. Perseus) ἐς ἄντρον ἀσχέδωρος ὥς
ΦΡΥΓΕΣ Η ΕΚΤΟΡΟΣ ΛΥΤΡΑ
ἀλλὰ ναυβάτην
φορτηγόν, ὅστις ῥῶπον ἐξάγει χθονός
ἀνὴρ δ’ ἐκεῖνος (sc. Hector) ἦν πεπαίτερος μόρων
διαπεφρούρηται βίος
καὶ τοὺς θανόντας εἰ θέλεις εὐεργετεῖν
εἴτ’ οὖν κακουργεῖν, ἀμφιδεξίως ἔχει·
...............................
καὶ μήτε χαίρειν μήτε λυπεῖσθαι βροτούς.
ἡμῶν γε μέντοι νέμεσις ἐσθ’ ὑπερτέρα,
καὶ τοῦ θανόντος ἡ Δίκη πράσσει κότον
Ἀνδραίμονος γένεθλον ‹ˉ› Λυρνησσίου,
ὅθεν περ Ἕκτωρ ἄλοχον ἤγαγεν φίλην
ἀγαστά
ἀδίοπον
ἅροπον
ἐπιστροφαί
τιτῆναι
ΨΥΧΑΓΩΓΟΙ
‹ΧΟ.› Ἑρμᾶν μὲν πρόγονον τίομεν γένος οἱ περὶ λίμναν
‹ΧΟ. (ad Ulixem)› ἄγε νῦν, ὦ ξεῖν’, ἐπὶ ποιοφύτ̣ων an
ἵστω̣ σ̣ηκῶν φοβερᾶς λίμνας
ὑπό τ’ αὐχένιον λαιμὸν ἀμήσας
τοῦδε σφαγίου̣ ποτὸν ἀψύχοις
αἷμα μεθίει
δ̣ονάκω̣ν̣ ε̣ἰς βένθος ἀμα̣υρόν.
Χθόνα δ’ ὠγυγίαν ἐπικεκλόμενος
χθόνιόν θ’ Ἑρμῆν πομπὸν φθιμένων̣
[αἰ]τοῦ χθόνιον Δία ν̣υ̣κ̣τιπόλων
10 ἑσμὸν ἀνεῖναι ποτ̣αμοῦ στομάτ̣ω̣ν,
οὗ τόδ’ ἀπορρὼξ ἀμέγαρτον ὕδωρ