Sports Romance: Feeling The Heat

by Michelle Roberts

  "Ik overtuigde hem te laten het aan mij."

  "Wel nu weet je dat ik hier ben, waarom ga je niet vliegen terug naar huis? '

  'Kunt u stoppen duwt me weg en vertel me wat er aan de hand? Je bent nooit willen, zon. "

  Op het moment dat zijn cologne bereikte mijn zintuigen Ik was geklemd op zijn schouder en gieten mijn darmen uit.

  Even later werd ze nog uitpuilende maar niet zoveel meer.

  "Kiara ..."

  "Doe het niet. Gewoon niet, "haar stem kwam hard als een stalen.

  Hij trok haar op arms-length, nog steeds het ondersteunen van haar gewicht. Hij zag grauw.

  "Ben je zwanger?"

  Haar ogen gesloten. hem het horen zeggen dat het maakte het meer echt voor haar. Weinig wist hij dat hij de vader was.

  Hoofdstuk vier

  Toen ze wakker werd de volgende ochtend was ze in haar bed dragen van haar pyjama. Ze dacht niet dat te hard hoe ze kreeg in haar kleding af en als ze dat deed zou ze gek worden.

  Er was geen spoor van Koning overal in het huis.

  'Misschien al neemt hij mijn woord,' mompelde ze bij zichzelf, het gevoel heavy-hearted. Na gisteren duwen hem de hele dag, realiseerde hij zich dat hij nu zou moeten verlaten voor het geval hij werd vastgebonden het verzorgen van haar.

  Boos op zichzelf te hopen zo veel van hem, Kiara kreeg lui uit bed. Ze vond een kleverige op de notitie in de koelkast met een cursieve schrijven.

  Neem eenkijkje in de magnetron.

  -K

  Ze glimlachte droevig, "zo kenmerkend is voor je baas me rond." Toch, ze waardeerde het gebaar. Hij gewoon niet verlaten zonder een woord en ze was niet zeker of dat was goed voor haar hart of niet. Had hij liet zo koud van harte dat ze uiteindelijk zou hebben behandeld met zichzelf.

  Nu met rust gelaten door haarzelf weer, haar appartement leek zo rustig, niet dat ze niet gebruiken om de rust. Het was gewoon, Koning bracht deze raadselachtige macht met hem, het verlaten van haar in somberheid.

  *

  Ze bracht haar dag opknoping uit met Robin en in de winkel toen ze elkaar gekocht ijs. Hers was chocolade met marshmallow toppings, terwijl aardbei Robin's. Toen het tijd om naar huis te gaan was, werd ze geconfronteerd met de duisternis van haar appartement.

  "Weet je zeker dat je niet wilt dat ik blijf? '

  Robin keek knap in zijn bad boy look, leren jas en al. Echter, zijn baby face dachten hier anders over.

  "Je moeder heeft je nodig meer, Rob. Ik zal wel goed zijn, ik ben een grote meid nu. "

  "Hoewel ik niet uw vermogen te kleineren, je kunt nooit te zeker in deze stad zijn." Zijn ogen flikkerden in haar appartement.

  Kiara wist dat hij betekende meer dan hij liet op. "Ik heb hier al zo lang, je kan niet zorgen te maken over mij."

  Wetende dat hij nergens heen ging, Robin gaf.

  "Ik ben echt wel goed, Robin. Koning ging al naar huis vanochtend vroeg. "

  Hij kneep zijn ogen, 'Heeft hij komen naar je huis gisteravond? "

  "Hij deed wat ik ben dankbaar voor. I ... um had een buikgriep gisteravond. "Ze kon hem niet vertellen dat ze zwanger was, ze was nog niet klaar en het zou alleen maar ingewikkelder dingen meer dan het al was.

  Hij zocht haar ogen en ze liet niets daar dat hij tegen koning kon houden. Tot slot, knikte hij.

  "Zie ik je morgen weer? '

  "We zullen zien."

  "Ik ben niet het maken van een beweging of iets dergelijks. Ik heb echt willen we opnieuw praten met elkaar. "

  Kiara kon het niet helpen, lachte ze naar zijn blozende gezicht.

  "Ik weet dat je niet het maken van een verhuizing, dwaas," zei ze uiteindelijk na een tijdje.

  Robin keek naar zijn schoenen, ongemakkelijke ineens.

  Kiara wilde niet te entertainen wat gevoelens die hij voor haar had nog steeds, zou het egoïstisch van haar zijn als ze dat deed.

  Wandelen naar hem toe, gaf ze hem eenknuffel beer die hij terugkeerde, tillen haar uit de grond lichtjes.

  "Ik zie je dan morgen? 'Hij trok weg.

  "Ik zou kunnen werken morgen, dat wel."

  Hij fronste: "Maar je werkt in de winkel ook."

  "We weten allebei dat ik niet."

  "Je bent altijd welkom zijn, dat weet je."

  "Ik weet. Maar ik wil het geld te verdienen werken voor het niet voor gratis zo veel als ik op prijs stellen. "

  'Je bent net zo koppig als je zijn geweest. "

  Ze lachte.

  "Goed, ik zal op mijn manier dan."

  Kiara zag hem naar binnen veilig tot aan zijn lichten verschoten in het donker. Met een diepe zucht, ging ze weer naar binnen haar appartement, flicking het licht aan alsof ze gisteren deed. Ze werd met koude gevoelloze 's nachts om haar te laten weten precies hoe ze was alleen.

  *

  Een luide bonzen op haar deur maakte haar wakker, haar hartslag onregelmatig.

  "Kiara, open de deur!"

  "Koning?"

  Zonder coherent denken, geschroefd ze naar de deur niet lastig om te kijken in het gluren gat. Een dronken Koning staarde haar, zijn ogen bloeddoorlopen. De geur van whiskey was sterk in hem het maken van haar een beetje moe van hem.

  "Wat op aarde zijn-"

  Hij begon te duwen haar naar binnen, snijden haar uit.

  "Koning? Wat de hel ben jij-"

  Hij trok haar gespoeld in zijn lichaam en kuste haar. Haar gedachten vluchtte uit haar hoofd, het smelten van haar als een ongelukkige vrouw in de liefde, die ze was.

  Zijn tong geduwd om de naad van haar lippen die zij binnenkomst nogmaals verleend. Kiara dacht niet meer dezelfde reden waarom ze in haar positie op dit moment.

  Koning zou krijgen altijd een greep van haar en ze zou altijd toegeven aan hem.

  Toen hij haar hief zijn handen in haar kont, Kiara trilde van anticipatie. Hij schopte haar deur dicht en legde haar zachtjes in het bed. Van daar, hij snel ontdaan hen. Ze zou nooit meer gewend zijn om zijn grootte.

  Ze keek weg.

  Hij plaatste zich tussen haar benen, zijn handen aan weerszijden van haar. "Ik zal je vrijen, je de mijne."

  Toen ze naar hem keek, zag ze de ruwe honger daar. Hij handelde dus uit karakter. Kiara hem nooit gekend als een broeierige man met een Neanderthaler houding. Hij was altijd de koele een, de nuchtere.

  "Je bent dronken, Koning. U zult waarschijnlijk niet dit morgen herinneren. "

  "Zoals ik deed die nacht."

  Haar ogen werden groot in verrast maar voordat ze iets kon zeggen, hij soepel gleed zichzelf binnen haar. Nogmaals, het beter weten in haar vloog uit het raam. Hij tilde haar benen om zijn middel, bereiken voor haar andere borst.

  Langzaam, maakte hij de liefde aan haar, iets wat ze nooit gedacht dat hij met haar zou delen.

  Hij veegde zijn bakkebaarden wang in haar nek, douchen haar met kussen.

  "Fuck, je bent zo strak, zon."

  Hij bleef fluisteren donkere dingen in haar oren, haar het afwerpen van de rand. Haar lichaam geschitterd met spasmen, haar geschreeuw ging op en op totdat ze was hees en hij heeft zichzelf ontledigd binnen haar. Hij klapte op zijn rug, die haar met hem.

  Kiara lag op de top van hem bezwete en ademhaling raggedly. Zijn hart werd wild kloppend waar haar oor lag en haar handen waren gespreid in zijn borst.

  Zijn hand hield haar in de taille, terwijl de andere het spelen was met haar haar. Hij was rustig en ze wist niet wat te zeggen of hoe het openstellen van de waarheid.

  "Slapen. We zullen morgen praten."

  Hoewel ze wilde de duizeligheid te vechten, konden ze niet. Ze was te uitgeput om de zwaarte van haar oogleden, te comfortabel in zijn armen te bestrijden.

  Ze wakker werd een paar keer met hem alleen maar naar haar, maar ze uiteindelijk ingedut. Toen ze wakker werd voor de tweede keer, het was vijf uur in de ochtend.

  "Ik hoopte dat je wakker zou worden, 'zijn adem was warm in haar oren.

  Ze was diep gravende in zijn armen met haar rug naar hem toe. Maar nu zijn hand was nergens in de buurt van haar buik niet meer.

  Hij was rolling haar kralen tepel in zijn vingers, zijn hard o
p te drukken werd in de kleine van haar rug.

  "Heb je zelfs slapen? '

  "Ik heb voor een uur."

  Ze draaide zich om. "Je had me wakker."

  "Ik zou hebben gehad als ik niet graag naar je slaapt."

  Ze bloosde, "Ik ben niet snurken, ben ik?"

  De lach in zijn ogen vertelde haar anders.

  Kiara begroef haar gezicht in zijn borst, in verlegenheid gebracht. Niet te vergeten dat ze genoten van de geur van aftershave en zeep.

  "Ik heb gezien dat je groot bent, het laatste wat je moet voelen is in verlegenheid gebracht."

  "Maar ik ben niet zo klein meisje meer en stoppen met behandelen me als het."

  Hij tikte haar kin omhoog, waardoor ze naar hem kijken.

  "Wat we net gedaan, is dat je het behandelen als een klein meisje? '

  'En hoe voel je je over ons?'

  "Ik wil het opnieuw doen totdat je allemaal van mij, niet een of andere College jongen bent."

  "Zijn naam is Robin."

  "Ik heb geen zorgen over hem, ik zorg over deze," cupped hij haar heuvel, waardoor haar kreunen.

  Ze wist niet klagen wanneer hij zich weer geplaatst in haar entree niet dat ze niet willen.

  *

  Toen ze wakker werd voor de derde keer, de koning was niet in het bed niet meer, maar er was een briefje op haar nachtkastje.

  Naar buiten komen

  Met een snelle trip naar de badkamer, kwam ze naar buiten en vond hem achter het fornuis. De geur van spek en eieren wafted in haar neus.

  Kiara stond terug en keek toe hoe hij bewoog met gemak. Er was iets sereen over de manier waarop hij keek toen hij diep in gedachten was.

  Een of andere manier, ze voelde dat vanmorgen anders was, terug naar de realiteit ze waren. Maar deze keer, hij wist alles wat er te weten over hen.

  "Denk je niet dat het is ruw te staren? '

  Met een diepe zucht, ze eindelijk haar weg in de keuken die niet zo ver sinds ze was op een budget was. Ze was alleen het dragen van zijn overhemd met haar haar in een rommelige knot.

  Ze nam eenstoel, naar hem te kijken stil als hij weefde rond de keuken.

  Het was tijd voor een tijdje, totdat hij vroeg: "Hoe voel je je? '

  Zijn blauwe ogen nooit nagelaten om haar kronkelen te maken.

  "Ik ben in orde, Koning. Ik ben niet gonna break van alle activiteiten die we deden. "

  Ze eten in stilte en gewassen de plaat als een team. Na een tijdje, ze kon niet de stilte niet meer dragen.

  "Kijk, als je gaat gewoon om op te treden als een droevig vredesopbouw"

  "Waarom heb je me niet verteld? 'Snauwde hij. Koning wendde zich tot haar met een onleesbare blik op zijn gezicht.

  Ze staarde uit de muur achter hem, waar dan ook maar om zijn doordringende ogen die door haar ziel kon lezen.

  "Ik ben niet het soort in de weg tussen u en Kimberly, koning te krijgen. Je was diepbedroefd, kwetsbaar. Ik wilde niet om toe te voegen aan uw probleem ", keek ze hem aan. "Ik wil nooit het kleine meisje dat je zag opgroeien, die nu nog nodig hebben uw hulp omdat ik niet kan staanop eigen benen."

  "Dat was hier niet het geval, Kiara. I-Ik heb je zwanger. Fuck, ik weet niet eens hoe zwaar ik je die avond geweest, "trok hij aan zijn haar, op zoek als een verloren jongen.

  King's ouders waren nooit goed voor hem, dat was de reden waarom hij was altijd thuis. Hij was de man die ze is opgegroeid met, altijd op zoek naar de goedkeuring van haar ouders. Onbewust, viel ze voor de jongen die keek verloren, verdrietig. Ze herinnerde denken bij zichzelf, ik zal maken dat verdriet verdwijnen , maar op het einde, ze verbrand met hem mee.

  Ze keek naar haar handen, twiddling. "Het was mijn fout; Ik had je moeten stoppen, maar ik deed het niet. Dat komt omdat ik verliefd ben geweest met u voor zo lang, Koning. De enige manier die ik ken dicht bij je te komen was die nacht. "

  "Dat is niet mijn gedrag excuseren, zon."

  Hij noemde haar nooit sunshine, tenzij ...

  "Koning?"

  Hij stak de ruimte tussen hen en trok haar dicht bij hem. "De volgende keer, niet liegen tegen mij, Kiara maakt niet uit hoe erg het is."

  "Ik heb nooit bedoeld om te liegen. Ik was van plan om je uiteindelijk te vertellen. "

  "En wanneer is dat? Wanneer u baren ons kind en lijden al op uw eigen. "

  "Ik heb genoeg spaargeld ..."

  Hij zuchtte. "Je bent zo koppig."

  "Je bent behandelen me als een kind opnieuw."

  "Als ik nu eet je, dat zou tellen als u behandelen als een kind? '

  "Wees niet griezelig zijn."

  "Is dat een ja?"

  "Kan zijn."

  hoofdstuk vijf

  De twee van hen besloten om te verblijven voor een tijdje in de stad voordat geconfronteerd met de storm voor hen. Hun dagen werd besteed gaan vroeg markt, koken en wandelen naar de tuin. Daarna werden hun nachten warm en zweterig in het bed doorgebracht.

  Om te zeggen dat ze blij was, was het understatement van het jaar.

  "Hij heeft u niet te ver in dit?", Zegt Robin. Ze werden ineengedoken in de hoek, terwijl Koning was bezig met praten met Isa. Het was hun laatste dag voordat ze aan het hoofd terug naar huis.

  "Je broer gaat denken dat ik ontvoeren je," Koning had gezegd op een avond na een hartstochtelijke liefde te maken.

  "Denk je dat me rond te worden geduwd? '

  "Als je niet zo gelukkig te kijken, zou ik anders gezegd."

  Ze glimlachte, "Bedankt voor uw steun, Rob. Het betekent zo veel dan ik kon zeggen. "

  "Als je dat soort dingen zeggen, het maakt me twee keer na te denken over Hailey."

  Kiara straalde naar hem. "Waarom heb haar niet laten kennismaken met mij?"

  Hij grijnsde schaapachtig. 'Nou, omdat je terug gaat, kunnen we gewoon te bezoeken in uw bruiloft. "

  "Je zou kunnen wachten voor een zeer lange tijd."

  "Niet als je ja gezegd tegen mij dit moment."

  Haar ogen werden groot, Robin glimlachte naar haar, staande rug ze de ruimte te geven.

  "Ik heb nog niet de ring te hebben, maar ik zal u nu beweren voordat iemand anders dat doet."

  Haar ogen vernauwden zich. "Is dit over Robin weer? '

  "Nee, het is over jou, zon. Het gaat allemaal over jou."

  Haar ogen begonnen te scheuren. Dit was zo onverwacht.

  Hij trok haar in zijn armen, het runnen van zijn hand achter haar rug.

  "Momenten als deze maakte me willen opnieuw trouwen."

  "Mam!"

  Koning schudde van het lachen, haar infecteren.

  "Ik zeg het maar. Ik weet zeker dat iemand daar me leuk zou kunnen vinden. "

  "Geloof me, mevrouw. Er is een heleboel mensen die niet zou twee keer nadenken voor u de rechter. "

  "Blijf uit dit, man. Je neemt al weg mijn Kiara, niet te vermelden dat je altijd laat haar huilen. Je kunt niet weg te nemen mijn moeder! "

  Hij zei alleen tegen haar: "Ik zal maken dat tranen, zon. Ik ga je de moeite waard. "

  Ze drukte haar neus diep in zijn hemd, "Je kunt maar beter."

  *

  De vlucht terug was het rustig. Koning keek uit het raam, met haar handen.

  Ze wilden niet naar huis bellen om ze op te halen om te verlengen de onvermijdelijke plaats daarvan namen ze een taxi op weg naar huis. Koning hield haar hand en van tijd tot tijd, het gebalde en unclenched.

  Kiara wist niet wat er gaande was in zijn geest op dit moment, maar een of andere manier, ze wist dat vanmorgen telefoontje had te maken met het.

  "Waren hier."

  Beiden werd gebroken door een eigen gedachten, werkelijkheid sijpelt er weer in.

  Koning keek naar haar, geruststellend haar zwijgend dat alles goed door te knijpen haar hand zou zijn. Hij betaalde voor de taxi en neem haar carry-on.

  Carl ontmoette ze bij de gate, alsof verwachten hun aankomst. Hij nam de zak van King en ging vooruit.

  Koning draaide zich naar haar, zijn uitdrukking te geven niets weg.

  "Je gaat je gang, Marc is niet thuis, hij zal waarschijnlijk morgen terug. Ik zal gewoon gaan met iets b
elangrijks. "

  "Het komt goed met je?"

  Voor een tweede, de harde lijn in zijn mond verzacht om eenglimlach, hoewel het nooit zijn ogen bereikt.

  "Ik kom terug voordat Marc doet. We zullen hem samen onder ogen zien. "Met dat, gaf hij haar een kusje in het hoofd en drong haar te gaan.

  Pas toen ze naar binnen werd gedaan te krijgen dat hij in zijn auto en reed weg.

  Een of andere manier, Kiara had een slecht gevoel over het telefoongesprek ontving hij. Het werd hem raar hele ochtend. Hoe dan ook, Kiara wilde niet zijn ruimte kramp. Als hij wilde gaan met zijn probleem op zijn op, want nu kon ze altijd wachten tot hij rond later komen. Dit huwelijk zou niet werken als een van hen niet kon openen aan elkaar. Ze hoopte alleen dat koning wist dat hij vertrouwt op haar, niet een kind om onschuldig te houden, terwijl hij behandelde de lelijke.

  *

  Koning kon niet snel genoeg om Kimberly te krijgen. Hij kreeg een telefoontje van haar moeder dat ze in het ziekenhuis, het vechten voor haar leven.

  Hij had beter moeten weten dan om het nieuws aan haar te breken via de telefoon. Het was een lafaard van hem te doen, maar hij dacht niet dat hij het kon breken om haar gezicht. Hij had nog steeds gevoelens voor haar, maar het was niet zo sterk als het was geweest. Kiara woog hem nu meer en hij wist niet waarom het zo lang duurde hem om te beseffen dat. Een deel van hem wist, dat hij gedateerd vrouwen links en rechts was omdat onbewust, Kiara was buiten zijn bereik. Ook was er Marc om uit te kijken. Nogmaals, een lul manier om te doen. Had hij trouw aan zichzelf zijn geweest, zou dit niet gebeurd zijn.