by Paige Parker
Katherine wilde schreeuw terug maar ze wist beter dan ruzie met hem op dat moment. Hij stond op springen van woede en ze was in geen mood zijn toorn niet langer. Zij knikte en hadden bijna uit de verstikkende kamer naar haar eigen kamer. Tranen van onmacht en frustratie verbrand op de achterkant van haar ogen, maar ze wist te beheersen tot zij in de veilige beslotenheid van haar kamer.
Eenmaal binnen, ze laat zichzelf gaan en riep hard voor haar toekomst dat werd genadeloos geruïneerd door haar eigen vader. Zij hebben hetzelfde lot te ondergaan als haar moeder? Zal ze sterven ook een ontijdige dood craving voor haar echtgenoot liefde en begrip? Katherine wenste dat ze wisten dat de antwoorden op deze vragen! Uitgeput na huilen om te lang, Katherine viel eindelijk in een dreamless slumber.
Hoofdstuk 2
William bevond zich in een ander nietszeggend ballen waar ambitieuze moeders bedradingen samen met hun simpleminded, inhoudsloze dochters in de hoop overigens niet alleen vangen getiteld mannen voor hen. Hun pretentieuze lacht en nep lachen hem met afschuw. Maar hij had te doorstaan alle trauma vanavond. Immers, hij had een Markiezin voor zichzelf zo spoedig mogelijk. Zijn vader was op zijn sterfbed en zijn laatste wens was om hem te zien trouwen.
Blaas de oude man voor de landing in een dergelijk soep, William dacht bij zichzelf. Na scores van partijen en ballen die hij had bijgewoond in de laatste maand of zo, hij was niet eens een centimeter dichter bij het vinden van zijn bruid. Natuurlijk was er geen gebrek aan mooie dames, allebei een beetje volwassen en debutantenjurk, maar geen van hen had weten te prikkelen zijn nieuwsgierigheid tot nu toe. Hij had zelfs opgeroepen sommigen van hen, maar na een paar pogingen heeft hij vond ze weinig fundamentele intelligentie die men zou verwachten in een toekomstige levenspartner. Geachte heer, heeft geen enkele vrouw in heel Engeland wie was mooi en intelligent?
Verloren in zijn eigen gedachten, William niet beseften toen zijn lieve nicht Samantha kwam tot hem om hem te begroeten.
"Willem, hoe heb jij?" Ze chirped.
"Oh Samantha! Ik ben al heel goed, dank je. Het is een plezier om te zien vanavond en ik moet zeggen je kijken positief charmant." Willem was meer dan bereid om aan Samantha na zoveel jaren. Samantha, haar oudere broer Thomas Griffin en William waren onlosmakelijk met elkaar verbonden als kids. De herinneringen aan de vakanties die zij gewoonlijk doorgebracht op hun enorme townhouse in Sussex nog steeds opnieuw in zijn gedachten.
"Waarom dank je wel, lieve nicht. Je kijkt heel energiek jezelf," Ze glimlachte briljant op hem.
"Waar is Thomas? Wanneer heeft u aankomt in Londen?"
"We kwamen net gisteren. Voor Thomas, moet hij ergens rond, in een poging om de aandacht te trekken van sommige nietsvermoedende jonge dame!" Ze lachte.
"Sammy, I need to talk to you….. Oh! Ik wist niet dat je bezet waren. Excuseer mijn heer…".
William zwoer hij niet hadden gezien een mooier gezicht. De vrouw voor zijn ogen droeg een lichtblauw gewaad die laag bij de hals onthullende nogal een groot gedeelte van haar volle borsten. Haar donkere auburn hair werd verzameld in een delicate regeling, met sloten van krullen morsen van haar rug. Haar romige huid was gewoon perfect en haar grote bruine ogen en pert neus maakte haar blik is verbluffend mooi. Haar lippen…..Ze had de meeste kissable lips hij ooit hadden gezien.
"Kat, herinner je je Willem, denk je ook niet?" Samantha gevraagd het adembenemend mooie vrouw. Kat? Was deze prachtige dame echt dat schriele meisje Katherine Laughton die volgde hem op als een puppy rond hun Sussex Townhouse?
Verwarring scheen in Katherine ogen even voordat realisatie aangebroken.
"Wat een genoegen u te ontmoeten Willi….. Ik bedoel Lord Sinclair," zegt ze met gekromde hem een sierlijke curtsy.
"Het plezier is allemaal mijn Lady Katherine," glimlachte hij innerlijk los als een vage blush geslopen haar romige wangen. Zij was dus nog blies in zijn aanwezigheid.
"Als ik me goed herinner, kun je bij het leger gegaan, had je?" vroeg ze. Zelfs haar stem klonk als muziek in de oren! Wat de hel mis was met hem!
"Ik werd teruggeroepen vorig jaar nadat Griffin's dood," verklaarde hij plechtig.
"Oh, hoe kan ik dat vergeten! Ik ben zo sorry voor uw verlies William…uh…Ik bedoel Lord Sinclair," Ze keek hem met die grote bruine ogen en William verloren voelde. Waarom was hij niet opgevallen die prachtige ogen acht jaar geleden?
"U kunt mij bellen Willem, ik vind het niet erg. Immers, dat is hoe je gericht me al die jaren geleden."
"Ah, maar we waren enkele kinderen. Er is veel veranderd in de afgelopen paar jaar my lord," Ze glimlachte naar hem en William's heart skipped a beat. Ze keek nog meer prachtige toen ze zwaaiden dat fascinerend glimlach.
"Er is veel veranderd!" thuiskomer Samantha. "In plaats van die kleine partijen aan het meer, wij zijn allen op deze super saai ballen!"
William lachte hardop. Samantha had echt een hekel aan zulke nietszeggende spektakels zoals hem.
"Wat was u wilt praten over Kat?" vroeg Samantha, Opeens herinnerde waarom Katherine haar.
"Niets kan niet wachten voor een paar minuten. Veel plezier met je chat met Lord Sinclair…".
"Katherine, u bent hier! Ik zocht je overal in de kamer." Lord James Laughton, Katherine's vader en de Graaf van Norfolk. Willem merkte de plotselinge verandering in Katherine's houding als haar vader kwam tot haar. Terwijl ze me lachen vrij een paar minuten terug, ze zou nu stijvere haar ruggengraat en haar gezicht had een sombere, bijna pijnlijk expressie.
Willem wist niet waarom, maar hij had nooit echt fijn Lord Laughton. Hij had altijd leek te vinden….. de wispelturige, te oppervlakkig. Zodra hij merkte William, The Earl knikte in zijn richting.
'Good to see you William. Hoe gaat het met je vader doet? Het is al weer een tijdje geleden dat we ontmoetten laatste".
"vaders conditie is beter nu, bedankt. Ik ga zeker je goede te wensen."
De graaf van zijn dochter arm en verdween in de menigte nadat protesterende zelf. Willem kon niet constateren dat katherine was niet al te graag begeleiden haar vader waar hij stond.
"She's gone!" Samantha's woorden bracht hem terug. Zijn neef had een ondeugende blik in haar ogen.
"Wie?"
"Come on, William! U zocht op Kat alsof zij waren de enige vrouw in dit verstikkende party!"
"Ik moet zeggen ze is uitgegroeid tot een prachtige vrouw!" Willem toegegeven.
"geen twijfels over! En ze heeft nog veel meer naar haar dan alleen een mooi uiterlijk. Maar helaas, de graaf is enthousiast over en trouwde haar af aan Lord Botsworth!" Samantha onthuld.
"Lord Botsworth! Dat kaalheid oude Duke? Hij is geschikt om haar vader in hemels doorzetten!"
"Ik weet! Maar hij is een belangrijk lid van de samenleving en Lord Laughton meent dat deze wedstrijd gunstig zou zijn familie politiek ," zijn neef bommenleggers met slecht verborgen minachting voor de mens.
"Maar Katherine…. Waarom zij akkoord te gaan met de wedstrijd?"
"Ik heb absoluut geen idee, hoewel ik vermoed dat haar vader chanteren haar te huwen Botsworth. Voor zover ik weet Katherine, ze gruwt bij het idee van het huwelijk. In feite had ze zelf al zei dat het voor mij met zoveel woorden vorig seizoen".
"Hmmm…. Het zou jammer zijn als een dame net zo charmant als zijzelf huwt met die lecherous Duke".
"Ik weet het. Maar er is weinig wat ik kan doen om Kat totdat ze besloot om me de reden achter haar plotselinge verandering van hart. Een paar maanden geleden wilde ze blijven kost met verstelwerk forever en nu lijkt het alsof we het nieuws vernam van haar verloving elke dag!"
Alleen dan, Lord Stanning kwam tot hen en knieval voor Samantha.
"We hebben dat dance my lady?"
"Oh, natuurlijk!" antwoordde Samantha, fladderende haar wimpers op de knappe man. Goede God! Als haar minste echte meisjeskleding! neef zou lukken om enamor een man als intelligent als Lord Stanning, welke hoop ullah voor al de andere mannen op het bal!
Niet in staat zichzelf, William verplaatst over de enorme balzaal hoopte op spot Katherine opnieuw. En hij deed het beheren van haar uiteindelijk.
Zoals
hij verwacht had, ze stond naast haar vader, een fake smile stevig op haar lippen zoals ze bezig met small talk met Lord Botsworth. Hij merkte op dat de kale patch op Lord Botsworth's head hadden verruimd geworden sinds hij voor het laatst gezien had hem en zijn buik had ook verbouwd groter en ronder. Het loutere denken van Katherine marrying dat oude snuiter maakte hem wilt ponsen iets hards. Zijn handen onvrijwillig Balled Een massieve in vuisten als hij merkte Botsworth's ogen loslopend vee langs Katherine's slank figuur. Dat bastard!
Hoewel William niet hadden gezien Katherine gedurende bijna acht jaar had hij ooit gezien als haar zijn vriend….. ok niet zijn vriend maar zijn neef. Ze brachten zoveel avonden spelen rond hun townhouse. Lord Laughton's en hun huizen waren naast elkaar in Sussex en ze hadden allemaal genoten van hun vakanties samen. Hij had nooit teveel aandacht besteed aan haar op het moment, met hem is bijna vier jaar ouderling voor haar, maar hij herinnerde dat ze was altijd nogal weg van hem. Hij had vaak haar stelen blikken zijn weg en ze was altijd meer dan enthousiast op wanneer ze speelden verstoppertje en andere dergelijke kinderachtige spelletjes.
Als een kind, Katherine was nogal vurige en openhartig. Maar de vrouw voor hem zo passief en ontslag dat Willem echt wilden schudden wat verstand in haar. Wat was de reden achter haar vreemd gedrag? Waarom was zij stellen deze schertsvertoning toen ze niet kwam ooit willen trouwen? Wat of wie had gedwongen haar gedachten te veranderen?
Zoveel William wilde weten de antwoorden op al deze vragen, hij wist dat hij niet kon vragen. Hij moest Samantha. Misschien heeft ze hem kon helpen vinden sommige antwoorden.
Hoofdstuk 3
Met een valse glimlach op haar lippen, Katherine verwaandheid te luisteren aandachtig naar Lord Botsworth zoals hij blabbered over zijn recente reis naar Spanje. Ze kon niks schelen wat hij had gezien op dat godvergeten trip, maar ze konden niet vertellen dat de man. Ze voelde haar vaders ogen op haar alle tijd, opdat zij de Hertog dat ze niet wil trouwen. Gelukkig, een paar minuten later, de Hertog verontschuldigd zichzelf als hij op zoek ging naar zijn dochter, die ook aanwezig was op de bal. Als haar vader in geslaagd huwelijk haar uit aan de hertog, had ze een stiefmoeder naar een meisje bijna net zo oud als haar! Dat vond haar maag roil.
"Lady Katherine, ik heb het genoegen van een dance with you?"
Zonder haar ogen, Katherine wisten wie die hese stem toebehoorde aan. Ze had verloren hoop op ooit zien William weer toen hij ging in het leger. Maar vandaag, alleen maar kijkt naar hem had haar hart flutter laaiend.
William had altijd al hoog en running backs supersnelle bulldozers, maar een paar jaar in het leger had maakte hem gespierd en sterk. Ze kon het niet helpen, maar de manier waarop zijn borst had verruimd. Zelfs zijn nieuwe korte kapsel past hem aan perfectie en dat glimmen in zijn donkere ogen, was er nog steeds.
"Sinds mijn kaart is bijna leeg, ik zie geen reden waarom wij niet een dans," Ze glimlachte. Na de veel inspannende laatste uur dansen met William zou kalmeren haar kapotte zenuwen.
Hij gaf haar een schitterende glimlach en trokken haar in zijn sterke armen. Damn, maar ze had een goed gevoel er, hem als een handschoen. Ze verhuisden sierlijk rond de dansvloer alsof ze gedaan had hij honderden keren in het verleden. Als ze afgerond de hoek aan het eind van de balzaal waar niet veel mensen konden zien, William neergelaten zijn hoofd iets en fluisterde in haar oor.
"Ik kwam te weten dat je verwacht te trouwen Lord Botsworth binnenkort…".
Ze meteen opgezocht op hem, een mengeling van verdriet en angst te blinken in haar ogen.
"Heb Samantha vertellen?"
"Doesn't matter die me vertelde…. Ik wil weten of het klopt."
"Nou, Lord Botsworth heeft genomen om mij heel positief en mijn vader denkt dat het een perfecte match….."
"Wat vind je kat? Bent u tevreden met deze wedstrijd?" vroeg hij ongeduldig. Katherine gemerkt dat hij me riep haar kat, net als vroeger. Ze wenste dat ze die zorgeloze dagen terug.
"Who cares wat ik denk!" Ze zuchtte en leunde tegen zijn schouder. Ze wist het was zeer slecht van haar te doen maar ze kon het niet helpen. Na al dat ze doorging, ze broodnodig een schouder om op te leunen, zowel letterlijk als figuurlijk.
"Katherine, als je vader dwingt u trouwen met de hertog, kunt u mij zeggen. Ik beloof om met hem te praten en……"
"Je hoeft niet zoiets my lord," Katherine knapte kijkt hem direct in het oog. De intimiteit die ze net gedeeld lucht gegrepen als ze besefte opeens dat ze haar moeder's leven in gevaar met haar domheid.
"Als mijn vader vindt het een geschikte match wie ben ik het niet mee eens? Naast de Duke is een rijke en invloedrijke man houd me gelukkig. I'll be een gerespecteerd lid van de samenleving en krijg een kans om deel te nemen aan de meest exclusieve feesten en ballen, om nog maar te zwijgen dat ik een stiefmoeder naar de meest charmante meisje…".
"Wie is bijna je leeftijd…." onderbroken William, verbaasd. Ze kon zien dat hij geloofde niet dat een vordering van wat ze zei. Hell, haar woorden werden klinkende hollow naar haar eigen oren!
"Ik weet niet wenst uit te spreken over dit onderwerp meer Lord Sinclair," zei Katherine, haar stem klinkt stijf.
"Als je wilt, mijn vrouw".
********************************
Willem kon niet slapen die nacht. Visioenen van een noodlijdende Katherine bewaard haunting zijn gedachten. Hij kon niet vergeten het verdriet dat hij zag in haar ogen toen hij had gevraagd hem over haar aanstaande huwelijk met Botsworth.
Hij besloot te betalen Samantha een bezoek de volgende dag. Misschien kon ze ontdek de reden achter haar vriend de onwil tot geheimhouding van alle details over waarom ze was ermee in te stemmen dat een ongeschikte match.
"William! Wat een aangename verrassing!"
"Goedemorgen Samantha. Ik hoop dat ik niet storen."
"Wees niet dom. Zoals het nu is, ik vervelen hier in Londen met niets anders te doen dan nutteloze wonen partijen en ballen. Zelfs Thomas heeft begeven jagen met zijn vrienden! Je hebt geen idee hoeveel ik wil ontsnappen uit Londen!"
"Is dat zo? U lijkt niet zo vervelen als u dansen gisteravond met Lord Stanning!" Willem zei grapje.
"te observeren, hij was de enige reden waarom ik doorstond gisteravond is de bal! Laten we nu eens ophouden over mij! Wat heeft u hier tijdens de pauze van de dageraad lieve neef?" vroeg ze, beweeglijk haar perfect gewelfde wenkbrauwen.
"Eigenlijk wilde ik graag praten over Katherine."
"Hmm… Ik had geraden zoveel," Ze antwoordde met een glimlach.
"Samantha, ik sta voor honderd procent zeker dat The Earl dwingt haar te huwen Botsworth. We moeten op de een of andere manier voorkomen dat dit huwelijk," zei William en negeerde haar opmerking.
"Maar wat kunnen we doen zal? Het is niet alsof Kat uitdrukkelijk heeft me verteld dat haar vader dwingt haar te trouwen. Ik weet dat ze een gruwelijke hekel aan het idee van het huwelijk, vooral omwille van haar ouders. U weet waarschijnlijk hoe dominante en arrogante houding van de Earl is. Haar moeder altijd gewoond in zijn schaduw, die naar zijn liefde en aanvaarding. Katherine niet wil hetzelfde lot is beschoren."
"Maar als ze trouwt met de Duke, ze hebben dat allemaal en nog veel meer!"
"Ik weet! Wat kunnen wij doen? En by the way, waarom bent u zo bezorgd is om haar ineens?"
"Nou, want ik ken haar sinds ze was een schriele meisje roaming in onze binnentuin. Als je nog, we speelden samen als kinderen….."
"Is dat de enige reden?" Samantha flitste haar al te weten te grijnzen.
"Okay, wat wil je horen? Dat ik verliefd geworden op haar 's nachts?"
"U mag niet verliefd geworden op haar per se maar je leek nogal weg van haar gisteren," zij erop.
"Ik zal niet ontkennen dat ik vond Katherine nogal uhhhh…. charmant, maar dat is niet de enige reden dat ik haar helpen." Ik kan het niet uitstaan als we denken aan dat oude bastaard leggen van zijn hand op haar zuivere huid! Hij had niet gezegd dat hardop, hoewel hij wilde!
Ze zweeg, voor een lange tijd. Dan opeens, Samantha keek hem aan met een ondeugende blik in haar ogen. Willem wist dat het meisje tot geen goede m
aar besloot haar te horen buitengewone plan toch.
"Er is maar één manier om save Katherine van een huwelijk duidelijk niet wil…"
"En wat is dat mijn lieve neef?"
"Er is iemand naar de hel haar!" Ze blurted out.
" Wat ?" Willem probeerde te wikkelen zijn hoofd rond wat het domme meisje was insinueert. "Bent u uit uw geest Samantha?"
"kalmeren, zal! Er is geen andere manier om te voorkomen dat haar aanstaande huwelijk met die oude paard! En wie zegt dat ze ook daadwerkelijk te krijgen….uh…. verpest ! We moeten het er uitziet als ze zijn aangetast."
"Ik geloof dat de lamest idee iemand heeft ooit gesuggereerd….."
"Nou, als u mijn ideeën lame, waarom kom je niet met een beter product?" Ze reageerde scherp.
William probeerde te denken aan een beter plan, maar hoe meer hij nadacht, hoe aantrekkelijker Samantha's idee was.
Na een lange pauze, vroeg hij haar: "Okay, je plan lijkt de enige die we hebben op het ogenblik onder bepaalde omstandigheden".
Zij stelde daarbij één van haar wenkbrauwen alsof hem, " Zie, ik heb u!" maar hij besloot te negeren.
"Maar ik hoop dat u weet dat er een meneer die zou instemmen met dit plan van ons", William vermeld.
"Oh, dus nu dit plan is ons plan, wel?" Samantha bommenleggers en William enkel geplateerd met zijn ogen. "Wat een gentleman, ik weet dat je wellicht ontbreekt in bepaalde gebieden, maar de samenleving meent u een gentleman toch!"
"zegt u wat ik denk dat u bedoelt?"
Een beweeglijk van wenkbrauwen en een duivelse glimlach te gaan! William echt medelijden met de man die kies Samantha als Zijne bruid! Het meisje werd onverbeterlijke!
"Ik ben niet van plan een dergelijk ding! Wilt u ook weten wat u stelt? Er zal een schandaal aan mijn familie en ik ben er niet zeker van vader zal kunnen dragen dat zijn gezondheid zo frêle dezer dagen."
"Ik had niet gedacht dat," Samantha antwoordde, haar uitdrukking ontnuchterende gewoon een beetje. "Maar bij nader inzien het schandaal zou sterven heel snel als je hebt besloten om met haar te trouwen….. Immers, u bent in Londen om jezelf te vinden een geschikte bruid, heb je?"
