Ruined by the Marquess: A Forced Marriage Historical Romance (Arranged Marriage Historical Romance Traditional Regency Romance) (Alpha Male Matchmaking Romance Historical Victorian Romance)

by Paige Parker

  Trouwen Katherine! Het vooruitzicht leek heel verleidelijk maar hij had nog een heleboel gevoelens. Wat als zij niet willen trouwen? Wat als ze haatte hem voor de rest van haar leven voor waardoor haar reputatie?

  "Ik heb tijd erover na te denken," Willem uiteindelijk toegegeven.

  "Je moet precies twee dagen om een beslissing te nemen. Ik hoorde gisteravond dat Lord Laughton zal naar verwachting een belangrijke aankondiging op de partij waarvan hij het bedrijf van overmorgen."

  "Bent u uitgenodigd voor de partij?"

  "Ja, ik!"

  Hoofdstuk 4

  Zodra hij de kamer binnenkwam met Samantha op zijn arm, Katherine zag hem. William keek uitzonderlijk knappe in een zwarte vacht die deelnemen aan perfectie en broek dat gaf een hint zijn lange gespierde benen. Hij betrapt haar staren hem en zijn hoofd boog vindenis in de vorm van een groet.

  Hoe Katherine wensten dat ze zou trouwen met hem in plaats van die grijzende Lord Botsworth! Hij had altijd al een speciaal plekje in haar hart en ze wist dat als ze hem gehuwd, zij zouden we blij zijn voor leven zoals hij was niets zoals haar wrede en koude vader.

  William sauntered in de mooi ingerichte balzaal als een man met een missie. Hij had een damsel in distress te slaan vanavond bij een somber toekomst. Het feit dat de damsel zocht dood neervallen schitterend in een lila off shoulder jurk die haar hugged petite frame in all the right places versterkt zijn vastberadenheid. Hij merkte ook Lord Botsworth casting ongeciviliseerd blikken haar manier zo nu en dan zijn bloed te koken. Om de zaken nog erger te maken, zag hij hem leidende Katherine naar het terras.

  Willem deed zijn best niet om bijzonder opgevallen terwijl ze te volgen. Als hij de deuren van het terras, zag hij dat de oude man had gedurfd genomen haar gehandschoende hand in eigen handen.

  "Katherine, mijn beste, het is geen geheim hoeveel ik u aanbidden. Ik kwam naar Londen op zoek naar een vrouw voor me als ik heb alleen een dochter en geen erfgenaam." Katherine had niet ontweken zoveel als hij raakte haar hand als ze deed toen hij zei dat hij verwacht dat een erfgenaam van haar! Het loutere denken wij een onbehaaglijk gevoel haar wervelkolom.

  Lord Botsworth voortgezet, zich niet bewust van het feit hoe ongemakkelijk voelde ze op dit moment. "Sinds je vader is aan te kondigen onze verloving vanavond, het is logisch dat we net iets meer intimiteit dan in het verleden." Hij bijna leunde naar kiss haar. Good Heavens! Katherine voelde misselijk!

  "Je bent er Lord Botsworth!" Een scherpe stem kwam van achter dat verschrikt hen beiden. Katherine omdraaide om te zien Samantha en William staande in de deuropening die leidde naar het terras.

  "Ik ben hier om u mede te delen dat Lord Laughton wil bespreken iets van groot belang met je," zei William, tillen zijn kin in een show van autoriteit.

  "right now?" vroeg Lord Botsworth zoek verward.

  "Ja, hij wil ook een hartig woordje met je onmiddellijk."

  Botsworth keek van William naar Samantha met frustratie en verwarring op zijn gezicht. Vervolgens sloot hij zijn blik richting Katherine.

  "Ik hoop dat je niet me gegaan voor een paar momenten, mijn lieve," zei hij tegen haar, zijn stem druipt met honing. William gebalde zijn vuisten om zich van het man. Hoe durft hij Katherine 'mijn lieve'!

  "Natuurlijk niet, mijn Heer. Ik zal voor je klaar," Katherine antwoordde met geforceerde beleefdheid.

  Botsworth dimlichten zijn hoofd, alvorens over te gaan op het terras deuren.

  "Sammy, ik ben zo blij dat u hebt ingebroken in op het juiste moment! Hij stond op…… never mind…" Ze bloosde robes constaterend William's intent stare aan haar.

  "Waarom doe je dit, Kat? U denkt toch niet willen trouwen met de hertog!" zuchtte Samantha.

  "Het leven is niet altijd eerlijk Lady Samantha," Katherine beheerde een somber glimlach.

  "Je hebt geen idee hoeveel I hate to see you like this. Waar is uw brandweer, de vonk?"

  Katherine voelde een beetje ongemakkelijk discussiëren voor William. Als Samantha merkte haar aarzeling, Ze draaide zich naar William en zei: "Ik ben nu vertrek. Al het beste! Ik zal u, wanneer de tijd daar rijp voor is."

  Met dat zij verliet Willem en Katherine op het terras en ging terug in de balzaal zonder een achterwaartse blik. Katherine hadden geen idee wat er aan de hand was. Waarom is zij wensen hem geluk? En wat voor signaal was dat ze het over? Katherine had een knagende gevoel dat het twee van hen waren tot geen goed.

  "Ik….Ik denk dat ik moet gaan naar binnen," zei Katherine nerveus.

  "Waarom?" vroeg hij, zijn blik nooit verlaten van haar gezicht. Ze voelde zich ademloos onder zijn doelgerichte controles.

  "Ik ben alleen met jou zonder chaperonne. Ik denk niet dat het juist is." haar stem klonk te hese naar haar eigen oren. Toen hij begon zich naar haar toe en zijn ogen op de hondenbelasting, wilde ze het moment bevriezen forever.

  Plotseling nam hij haar gehandschoende hand in zijn veel grotere en begeleide haar op zo'n manier dat ze stond tussen de terrasdeuren en hem. Ze zag hem kijken over haar schouder naar het terras entree.

  "Ik hoop dat jullie mij vergeven voor wat ik nu ga doen," zei hij gruffly.

  Voordat Katherine kon begrijpen de betekenis van zijn woorden, hij trok haar naar zich toe en neergelaten zijn hoofd zodat zijn lippen in haar eentje. Daarna bijna net zo plotseling zijn hoofd dimlichten zakken om haar een kus dat kostte haar adem weg. Het was rustig, maar daarna zijn lippen geplet tegen haar en ze was verloren.

  Katherine gedroomd had van kussende William sinds ze was een meisje, maar die dromen waren zelfs niet op afstand dichtbij de verbazingwekkende sensaties was ze gevoel op het moment. Hij was startte haar zintuigen, verzenden golven van verlangens naar haar kern en ze wilden nooit de kus om kant. Maar het was uiteindelijk ook dat nogal abrupt!

  "Wat gebeurt hier?" kwam een luid gejuich van achter haar rug. Willem bracht haar vrijwel direct en ze keek hem met ontzetting. Hadden ze al dromen? Dat was heerlijk kus een droom geweest?

  Ze draaide zich om naar haar vader en Lord Botsworth raging met woede terwijl Samantha had een zelfvoldane grijns op haar gezicht. Vanwege de drukte, een paar leden van de groep hadden eveneens verzameld op het terras.

  "What the hell waren jullie beiden doen?" Lord Botsworth schreeuwde zijn gezicht verkrampte met fury.

  Bang dat de zaak zou worden opgeblazen of andere leden van de partij kwam te weten van alles wat er was gebeurd, Lord Laughton probeerde te kalmeren de hertog.

  "Lord Botsworth, kalmeren. Wij kunnen deze discussie ergens meer privé".

  "Ik denk niet dat ik wil over alles praten nu Laughton. Ik verlaat de partij tegelijk!" pyrogeen de oude man en duwde hij zich een weg door de menigte. Katherine keek Willem, helemaal geschokt door wat er was gebeurd, maar hij zag er verrassend rustig.

  "Je moet de prijs betalen voor deze William" Lord Laughton sprak rustig, hoewel zijn ogen losgeslagen furie die de macht had om hem te doen herrijzen. "Ik daag je uit om een……"

  "My Lord, kies uw woorden zorgvuldig," Samantha onderbroken. "Als je mijn neef tot een duel, er weinig twijfel over wie zou winnen."

  Haar woorden kregen hem denken en Samantha sprong op de gelegenheid. Ze draaide zich naar William en sprak als daadkracht als ze erin zouden slagen, "nu dat bijna iedereen bij deze partij weet wat feiten tussen u en Katherine, het is jouw plicht om haar te beschermen. U hebt haar te trouwen zonder enige vertraging!"

  "Trouwen? Ik zal niet toestaan dat sorry excuus voor een man met mijn dochter trouwen!" barstte Lord Laughton. "Hij zou moeten betalen voor zijn daden!"

  "Come on, Lord Laughton! Zou ik doen haar een gunst door haar te trouwen. Na alles wat er gebeurd, ik ben er zeker van geen enkele afgevaardigde waard zijn zout wil haar als zijn bruid. Daarnaast heb meegemaakt uit de eerste hand hoe uw dochter uhhhh…. Wensen te worden met mij," Willem zei in een nonchalante, bijna verveelde toon.

  Katherine kon niet geloven dat haar oren! Was dit dezelfde man kuste haar zinloze binnen enkele ogenblikken geleden? Hoe kon hij zo harteloos! Ze wilde hem slaan aan de overkant zijn knappe gezicht.

  "Lord Laughton, denk
t u ook rationeel. Mocht u echter vergeten mijn neef zal de volgende markiezenfamilie van Devonshire en diens gezin heeft een onberispelijke reputatie, om nog maar te zwijgen van de enorme vorderingen en….."

  "Ik zal nooit trouwen, ook al is hij de laatste man in heel Engeland!" Katherine vond uiteindelijk haar stem. Ze was zo boos op het moment dat ze niets kon schelen of ze schreeuwen voor haar gasten. "Vader, zend hem weg tegelijk….."

  "gij met hem wilde trouwen!" Haar vader, strooimaterialen zijn tanden. Ze keek hem stomverbaasd.

  "Maar…".

  "Geen mitsen en maren! Je hebt al genoeg gedaan te verpesten mijn reputatie. Nu u trouwen William en ook dat ten vroegste!"

  Samantha stiekem slaakte een zucht van opluchting. De sluwe Earl was gedaald ten prooi vallen aan haar plan!

  Katherine wisten beter dan ruzie met haar vader voor de enorme menigte die zich had verzameld. Haar leven had ondersteboven in een kwestie van minuten en wist ze niet al te blij of verdrietig over. Terwijl ze was blij en opgelucht dat ze niet hoeven te huwen Lord Botsworth, William's ijskoude woorden had haar hart als een dolk. Wat hij had gezegd dat hij zou haar een gunst door haar te trouwen? Eén ding dat zij zeker geen noodzaak op het moment was dat heartless rake's jammer, zelfs als hij de kracht van haar lichaam in vuur en vlam met één oogopslag.

  William keek naar Katherine en was verbaasd dat de pijn in haar grote bruine ogen. Hij had gedaan wat juist door concessies haar reputatie? Hij begreep dat ze was vertoornd op hem na de manier waarop hij zou hebben gehandeld. Maar wat als ze hield hem verantwoordelijk voor het afdwingen van haar een huwelijk dat ze niet willen?

  Hoofdstuk 5

  Katherine keek in de spiegel. Gekleed in een Ivory silk gewaad dat versterkt haar rondingen en haar weggevaagd in een stijlvolle bolvormig kapsel dat prachtig haar modecollectie slanke hals was ze zien er prachtig uit. Als er nu alleen voelde ze zo goed als ze keek!

  "Ja, ik zie mijn lieve dochter is klaar om te vertrekken naar het altaar", haar moeder die haar kamer met een grote glimlach op haar gezicht. Ondanks haar slechte gezondheid lukte er mooi en Katherine was blij dat haar toestand verbeterd was magie in de afgelopen drie dagen. Katherine wist ook dat haar moeder was erg blij dat ze ging trouwen met Willem en niet Lord Botsworth. Jaren geleden, toen ze gebruikten om hun vakantie door te brengen in hun Sussex townhouse, haar moeder was gegroeid nogal dol op de Sinclair familie, William in het bijzonder. Ze zou zelfs een diepe vriendschap met Lady Sinclair, zijn moeder.

  "Ik ben ervan overtuigd krijg je alle geluk in het leven dat u verdient mijn lieve. William is een mooi collega en ik heb altijd geweten dat u verzorgde diep voor hem….."

  "Mamma, hoe kan je dat zeggen?" Katherine bloosde sterk. Haar moeder weet niets over haar kinderlijke verliefdheid? Hadden ze zo transparant als een meisje?

  "Ik ben uw moeder, Katherine. Denkt u dat ik niet hoe u gebruikt hem te volgen als je gewoon een meisje?" Ze lachte. "Ik weet dat dit alles gebeurt te plotseling en je misschien het gevoel een beetje overweldigd, maar geloof me, je hebt een huwelijk gebaseerd op liefde. Niet iedereen dat geluk dat mijn lieve!"

  Katherine hart achtergehouden toen zij zag de vertrouwde verdriet over haar moeder delicate functies. Hoewel haar vader was boos met haar voor de hele drama dat zich die nacht had hij niet bedreigd te kwetsen haar moeder opnieuw. Hij had sulked bijna twee dagen, blokkeren zichzelf opsluit in zijn studie. Katherine aangenomen dat het feit dat zij huwden de toekomst markiezenfamilie van Devonshire was een troost van soorten voor haar overdreven ambitieus vader.

  "Ik ben geen liefde in mijn huwelijk. Als William en ik kan respect hebben voor elkaar, dat is meer dan voldoende voor me," Katherine vermeld.

  Haar moeder keek haar gevoel verward. "Maar jullie beiden elkaar liefhebben , denk je ook niet?"

  "Wie vertelde u dat moeder?"

  "Nou, ik ging er zoveel nadat u beiden waren gevangen in een uhh…. concessies situatie die nacht."

  Als alleen Katherine konden vertellen, haar moeder dat niets was als het leek! Natuurlijk voelde ze vlinders doen salto in haar maag wanneer William keek naar haar, maar wat ze hadden was nog zeer ver van de liefde. Ze was nog steeds boos op hem voor de manier waarop hij me gedragen die nacht. Hij was het die jou kuste haar en nog had hij verwachtte dat zij iets hadden een bereidwillige gesprekspartner. Niet dat ze het niet had genoten van de kus! Eerlijk gezegd, het was de meest geweldige ervaring die ze ooit gehad hebben, maar het feit blijft dat het was Willem die jou geïnitieerd dat goddamned kiss.

  "Oh my! Kijk je absoluut prachtig kat! Ik ben er zeker van William een mini hartaanval nadat hij ziet je!" Samantha sauntered in de kamer, zo levendig als altijd. "Goedemorgen Lady Laughton!"

  "Goedemorgen, mijn lieve! Ik ben zo blij dat u vroeg gekomen. Ik heb een heleboel werk te wonen en nu dat je hier kunt blijven Katherine company. Ze lichtelijk nerveus dat is logisch want het is haar trouwdag!" Dame Laughton lachte hartelijk.

  "Ja, mijn vriend is minder zenuwachtig, Huh?" Samantha gevraagd als Katherine's moeder de kamer verliet.

  "Ik ben nog steeds boos en dat gepraat neef van jou! U wist over zijn belachelijke plan, nietwaar?" Katherine versmalde haar ogen op haar beste vriendin.

  "Om eerlijk te zijn, was mijn plan niet zijn! In feite moest ik letterlijk dwingen hem te aanvaarden," Samantha duidelijk.

  "Wat? Waarom….Hoe kan je Sammy?" Katherine was op een verlies voor woorden.

  "Omdat het openhield, zie je jezelf overgeven aan je vaders grillen! U verdiende zoveel beter in het leven dan trouwen dat oude Duke en miserabele leven. En omdat u geweigerd moeten opkomen voor het recht op geluk, besloot ik dat te doen op uw rekening!"

  "Wat zeg je? Niets van dit alles is dat het geen zin heeft! U denkt dat u eigenlijk doen mij een gunst te vragen uw neef te verpesten mijn reputatie?" Katherine was geschokt.

  "Zodat je eigenlijk van mening dat er geen andere manier konden we ben gestopt met uw aanstaande huwelijk met die oude man?" Samantha contraproductief heeft haar één van haar wenkbrauwen hooghartig.

  "Maar…. Willem….hij klonk zo…..zo ver weg en wilde nadat alles…"

  "Ik weet dat hij zich gedroeg als een idioot na dat hele kissing is maar dat was een deel van het plan ook! Als hij vrijwillig mee heeft ingestemd om te trouwen u, uw vader zou hebben gevoeld iets mis en dan zou hij ooit deed zijn uiterste best om ervoor te zorgen dat je nooit met hem getrouwd geweest. En vroeg of laat zal hij lustte gevonden een grijzende oude man met de juiste politieke verbindingen met uw man!"

  Katherine probeerde te halen in wat haar vriendin was onthullend. Als wat zij zei was waar, dat betekende dat William had gezegd dat deze grievende woorden alleen voor de gek te houden door haar vader te laten geloven dat hij een guitige tempelridder hark probeerde te profiteren van zijn dochter onschuld!

  "Katherine, William verzorgt u ten zeerste. Hij heeft zelfs zijn familie's reputatie. U bespaart in het huwelijksbootje stapt dat oude Duke. Zelfs vandaag, Hij stuurde me naar hier om te laten weten dat hij bereid was de bruiloft als u niet wilt dat met hem te trouwen….."

  "Maar vader zal hem dood als hij dat doet," Katherine gelachen, hoewel haar ogen waren een megahit met unshed scheurt. Ze was zo blij! William verzorgd voor haar! Hoewel het nog niet zo goed was als haar hield, was het zeker een begin van soorten.

  "Dan zou hij graag aan de dolk in zijn hart voor jou, mijn vriend!" Samantha bommenleggers en hugged Katherine wie had nu burst in snikt. "Nu, nu kat! Gehuwd met mijn neef zou niet zo'n groot martelingen die je loskomen van deze waardevolle tranen van jou!" Ze beschikt.

  "Oh Sammy! Ik weet niet wat ik zou hebben gedaan zonder jou!" lachte Katherine, veegde haar tranen.

  "Je kunt altijd terugbetalen aan mij voorbij laten me de godmother van uw eerstgeboren!"

  "Goede God! U onverbeterlijke Lady Samantha!"

  "Ik heb vernomen dat te vaak!"

  Hoofdstuk 6

  William voorziening een speciale vergunning en voordat hij het wist was hij herhaalt zijn gelofte aan de vrouw die zich waarschijnlijk nog boos op hem, de vrouw die had behekst zi
jn dromen sinds de voorbije nachten.

  Het feit dat stond ze voor hem betekende dat zij hadden besloten om met hem te trouwen ondanks haar eerdere bedenkingen over de instelling van het huwelijk. Hij beloofde zichzelf dat hij zou bewijzen dat het huwelijk kan een prachtige band tussen twee individuen die geliefd en verzorgd voor elkaar.

  Katherine was bijzonder nerveus en opgewonden tegelijk. Ze wist dat Willem zou houden haar gelukkig en haar huwelijk zou niets van haar ouders, maar het vooruitzicht van beginnend leven opnieuw met deze knappe man gaf haar kriebels.

  De trouwceremonie in een blur en na afscheid van haar minder dan tevreden vader en nostalgische moeder Katherine tenslotte het weerschip vervoer betekent een indrukwekkende Sinclair crest samen met haar man. Ze was niet langer Katherine Laughton, voortaan zou worden behandeld als Lady Katherine Sinclair, de toekomstige Markiezin van Devonshire! De gedachte zowel blies en intrigeert.

  De reis naar de Sinclair Mansion op Berkeley Street was nogal saai. William, gok dat ze tijd nodig had om zichzelf beeldverwerker na de veel nostalgische vaarwel, spraken niet veel. Zodra ze op hun bestemming, Katherine was verbijsterd door de pure elegantie van de structuur die majestueus voordat haar ogen. Ze wisten dat de Sinclairs waren smerig rijk en had ze al gezien hun Sussex townhouse maar the mansion voordat haar ogen was echt schitterend.

  Zij merkte ook een veelheid aan personeelsleden permanent in de deuropening, verwelkomen hun nieuwe bazin. Als het vervoer stopgezet, twee lakeien gehopen en afgeladen haar trunks en andere bagage. Een lachende oudere vrouw met wie zij dacht de huishoudster stelt zichzelf als mevrouw Bos.

  "Dit is Edwin, onze butler," Willem die haar tot een stijve zoekt rust die meneer had een stern gezicht maar soort ogen.

  "Wilt u een omweg van het huis of wilt u pensioen voor de dag?" Willem vroegen haar toen ze binnen. Hij keek op haar rechtstreeks in de ogen en ze kon het niet helpen maar zijn geamuseerde grijns wanneer ze bloosde scarlet, plotseling beseffen dat zij delen zijn kamer terug te trekken voor de dag.