Delphi Complete Works of Lucretius

by Titus Lucretius Carus

  nuper, et hanc primus cum primis ipse repertus

  nunc ego sum in patrias qui possim vertere voces.

  Quod si forte fuisse ante hac eadem omnia credis,

  sed periise hominum torrenti saecla vapore,

  340 aut cecidisse urbis magno vexamine mundi,

  aut ex imbribus adsiduis exisse rapaces

  per terras amnes atque oppida coperuisse.

  tanto quique magis victus fateare necessest

  exitium quoque terrarum caelique futurum;

  345 nam cum res tantis morbis tantisque periclis

  temptarentur, ibi si tristior incubuisset

  causa, darent late cladem magnasque ruinas.

  nec ratione alia mortales esse videmur,

  inter nos nisi quod morbis aegrescimus isdem

  350 atque illi quos a vita natura removit.

  Praeterea quae cumque manent aeterna necessust

  aut, quia sunt solido cum corpore, respuere ictus

  nec penetrare pati sibi quicquam quod queat artas

  dissociare intus partis, ut materiai

  355 corpora sunt, quorum naturam ostendimus ante,

  aut ideo durare aetatem posse per omnem,

  plagarum quia sunt expertia, sicut inane est,

  quod manet intactum neque ab ictu fungitur hilum,

  aut etiam quia nulla loci sit copia circum,

  360 quo quasi res possint discedere dissoluique,

  sicut summarum summa est aeterna, neque extra

  qui locus est quo dissiliant neque corpora sunt quae

  possint incidere et valida dissolvere plaga.

  at neque, uti docui, solido cum corpore mundi

  365 naturast, quoniam admixtumst in rebus inane,

  nec tamen est ut inane, neque autem corpora desunt,

  ex infinito quae possint forte coorta

  corruere hanc rerum violento turbine summam

  aut aliam quamvis cladem inportare pericli,

  370 nec porro natura loci spatiumque profundi

  deficit, exspargi quo possint moenia mundi,

  aut alia quavis possunt vi pulsa perire.

  haut igitur leti praeclusa est ianua caelo

  nec soli terraeque neque altis aequoris undis,

  375 sed patet immani et vasto respectat hiatu.

  quare etiam nativa necessumst confiteare

  haec eadem; neque enim, mortali corpore quae sunt,

  ex infinito iam tempore adhuc potuissent

  inmensi validas aevi contemnere vires.

  380 Denique tantopere inter se cum maxima mundi

  pugnent membra, pio nequaquam concita bello,

  nonne vides aliquam longi certaminis ollis

  posse dari finem, vel cum sol et vapor omnis

  omnibus epotis umoribus exsuperarint?

  385 quod facere intendunt, neque adhuc conata patrantur;

  tantum suppeditant amnes ultraque minantur

  omnia diluviare ex alto gurgite ponti:

  ne quiquam, quoniam verrentes aequora venti

  deminuunt radiisque retexens aetherius sol,

  390 et siccare prius confidunt omnia posse

  quam liquor incepti possit contingere finem.

  tantum spirantes aequo certamine bellum

  magnis inter se de rebus cernere certant,

  cum semel interea fuerit superantior ignis

  395 et semel, ut fama est, umor regnarit in arvis.

  ignis enim superavit et ambiens multa perussit,

  avia cum Phaethonta rapax vis solis equorum

  aethere raptavit toto terrasque per omnis.

  at pater omnipotens ira tum percitus acri

  400 magnanimum Phaethonta repenti fulminis ictu

  deturbavit equis in terram, Solque cadenti

  obvius aeternam succepit lampada mundi

  disiectosque redegit equos iunxitque trementis,

  inde suum per iter recreavit cuncta gubernans,

  405 scilicet ut veteres Graium cecinere poëtae.

  quod procul a vera nimis est ratione repulsum.

  ignis enim superare potest ubi materiai

  ex infinito sunt corpora plura coorta;

  inde cadunt vires aliqua ratione revictae,

  410 aut pereunt res exustae torrentibus auris.

  umor item quondam coepit superare coortus,

  ut fama est, hominum vitas quando obruit undis;

  inde ubi vis aliqua ratione aversa recessit,

  ex infinito fuerat quae cumque coorta,

  415 constiterunt imbres et flumina vim minuerunt.

  Sed quibus ille modis coniectus materiai

  fundarit terram et caelum pontique profunda,

  solis lunai cursus, ex ordine ponam.

  nam certe neque consilio primordia rerum

  420 ordine se suo quaeque sagaci mente locarunt

  nec quos quaeque darent motus pepigere profecto;

  sed quia multa modis multis primordia rerum

  ex infinito iam tempore percita plagis

  ponderibusque suis consuerunt concita ferri

  425 omnimodisque coire atque omnia pertemptare,

  quae cumque inter se possent congressa creare,

  propterea fit uti magnum volgata per aevom

  omnigenus coetus et motus experiundo

  tandem conveniant ea quae coniecta repente

  430 magnarum rerum fiunt exordia saepe,

  terrai maris et caeli generisque animantum.

  Hic neque tum solis rota cerni lumine largo

  altivolans poterat nec magni sidera mundi

  nec mare nec caelum nec denique terra neque aër

  435 nec similis nostris rebus res ulla videri,

  sed nova tempestas quaedam molesque coorta.

  diffugere inde loci partes coepere paresque

  cum paribus iungi res et discludere mundum

  membraque dividere et magnas disponere partes

  440 omnigenis e principiis, discordia quorum

  intervalla vias conexus pondera plagas

  concursus motus turbabat proelia miscens

  propter dissimilis formas variasque figuras,

  quod non omnia sic poterant coniuncta manere

  445 nec motus inter sese dare convenientis,

  hoc est, a terris altum secernere caelum,

  et sorsum mare, uti secreto umore pateret,

  seorsus item puri secretique aetheris ignes.

  Quippe etenim primum terrai corpora quaeque,

  450 propterea quod erant gravia et perplexa, coibant

  in medio atque imas capiebant omnia sedes;

  quae quanto magis inter se perplexa coibant,

  tam magis expressere ea quae mare sidera solem

  lunamque efficerent et magni moenia mundi;

  455 omnia enim magis haec e levibus atque rutundis

  seminibus multoque minoribus sunt elementis

  quam tellus. ideo per rara foramina terrae

  partibus erumpens primus se sustulit aether

  ignifer et multos secum levis abstulit ignis,

  460 non alia longe ratione ac saepe videmus,

  aurea cum primum gemmantis rore per herbas

  matutina rubent radiati lumina solis

  exhalantque lacus nebulam fluviique perennes

  ipsaque ut inter dum tellus fumare videtur;

  465 omnia quae sursum cum conciliantur, in alto

  corpore concreto subtexunt nubila caelum.

  sic igitur tum se levis ac diffusilis aether

  corpore concreto circum datus undique saepsit

  et late diffusus in omnis undique partis

  470 omnia sic avido complexu cetera saepsit.

  hunc exordia sunt solis lunaeque secuta,

  interutrasque globi quorum vertuntur in auris;

  quae neque terra sibi adscivit nec maximus aether,

  quod neque tam fuerunt gravia ut depressa sederent,

  475 nec levia ut possent per summas labier oras,

  et tamen interutrasque ita sunt, ut corpora viva

 
; versent et partes ut mundi totius extent;

  quod genus in nobis quaedam licet in statione

  membra manere, tamen cum sint ea quae moveantur.

  480 his igitur rebus retractis terra repente,

  maxuma qua nunc se ponti plaga caerula tendit,

  succidit et salso suffudit gurgite fossas.

  inque dies quanto circum magis aetheris aestus

  et radii solis cogebant undique terram

  485 verberibus crebris extrema ad limina fartam

  in medio ut propulsa suo condensa coiret,

  tam magis expressus salsus de corpore sudor

  augebat mare manando camposque natantis,

  et tanto magis illa foras elapsa volabant

  490 corpora multa vaporis et aëris altaque caeli

  densabant procul a terris fulgentia templa.

  sidebant campi, crescebant montibus altis

  ascensus; neque enim poterant subsidere saxa

  nec pariter tantundem omnes succumbere partis.

  495 Sic igitur terrae concreto corpore pondus

  constitit atque omnis mundi quasi limus in imum

  confluxit gravis et subsedit funditus ut faex;

  inde mare, inde aër, inde aether ignifer ipse

  corporibus liquidis sunt omnia pura relicta

  500 et leviora aliis alia, et liquidissimus aether

  atque levissimus aërias super influit auras

  nec liquidum corpus turbantibus aëris auris

  commiscet; sinit haec violentis omnia verti

  turbinibus, sinit incertis turbare procellis,

  505 ipse suos ignis certo fert impete labens.

  nam modice fluere atque uno posse aethera nisu

  significat Pontos, mare certo quod fluit aestu

  unum labendi conservans usque tenorem.

  Motibus astrorum nunc quae sit causa canamus.

  510 principio magnus caeli si vortitur orbis,

  ex utraque polum parti premere aëra nobis

  dicendum est extraque tenere et claudere utrimque;

  inde alium supra fluere atque intendere eodem

  quo volvenda micant aeterni sidera mundi;

  515 aut alium supter, contra qui subvehat orbem,

  ut fluvios versare rotas atque austra videmus.

  est etiam quoque uti possit caelum omne manere

  in statione, tamen cum lucida signa ferantur,

  sive quod inclusi rapidi sunt aetheris aestus

  520 quaerentesque viam circum versantur et ignes

  passim per caeli volvunt summania templa,

  sive aliunde fluens alicunde extrinsecus aër

  versat agens ignis, sive ipsi serpere possunt,

  quo cuiusque cibus vocat atque invitat euntis,

  525 flammea per caelum pascentis corpora passim.

  nam quid in hoc mundo sit eorum ponere certum

  difficilest; sed quid possit fiatque per omne

  in variis mundis varia ratione creatis,

  id doceo plurisque sequor disponere causas,

  530 motibus astrorum quae possint esse per omne;

  e quibus una tamen sit et haec quoque causa necessest,

  quae vegeat motum signis; sed quae sit earum

  praecipere haud quaquamst pedetemptim progredientis.

  Terraque ut in media mundi regione quiescat,

  535 evanescere paulatim et decrescere pondus

  convenit atque aliam naturam supter habere

  ex ineunte aevo coniunctam atque uniter aptam

  partibus aëriis mundi, quibus insita vivit.

  propterea non est oneri neque deprimit auras,

  540 ut sua cuique homini nullo sunt pondere membra

  nec caput est oneri collo nec denique totum

  corporis in pedibus pondus sentimus inesse;

  at quae cumque foris veniunt inpostaque nobis

  pondera sunt laedunt, permulto saepe minora.

  545 usque adeo magni refert quid quaeque queat res.

  sic igitur tellus non est aliena repente

  allata atque auris aliunde obiecta alienis,

  sed pariter prima concepta ab origine mundi

  certaque pars eius, quasi nobis membra videntur.

  550 Praeterea grandi tonitru concussa repente

  terra supra quae se sunt concutit omnia motu;

  quod facere haut ulla posset ratione, nisi esset

  partibus aëriis mundi caeloque revincta;

  nam communibus inter se radicibus haerent

  555 ex ineunte aevo coniuncta atque uniter aucta.

  Nonne vides etiam quam magno pondere nobis

  sustineat corpus tenuissima vis animai,

  propterea quia tam coniuncta atque uniter apta est?

  Denique iam saltu pernici tollere corpus

  560 quid potis est nisi vis animae, quae membra gubernat?

  iamne vides quantum tenuis natura valere

  possit, ubi est coniuncta gravi cum corpore, ut aër

  coniunctus terris et nobis est animi vis?

  Nec nimio solis maior rota nec minor ardor

  565 esse potest, nostris quam sensibus esse videtur.

  nam quibus e spatiis cumque ignes lumina possunt

  adiicere et calidum membris adflare vaporem,

  nil magnis intervallis de corpore libant

  flammarum, nihil ad speciem est contractior ignis.

  570 proinde, calor quoniam solis lumenque profusum

  perveniunt nostros ad sensus et loca fulgent,

  forma quoque hinc solis debet filumque videri,

  nil adeo ut possis plus aut minus addere vere.

  perveniunt nostros ad sensus et loca fulgent

  575 lunaque sive notho fertur loca lumine lustrans,

  sive suam proprio iactat de corpore lucem,

  quidquid id est, nihilo fertur maiore figura

  quam, nostris oculis qua cernimus, esse videtur.

  nam prius omnia, quae longe semota tuemur

  580 aëra per multum, specie confusa videntur

  quam minui filum. quapropter luna necesse est,

  quandoquidem claram speciem certamque figuram

  praebet, ut est oris extremis cumque notata,

  quanta quoquest, tanta hinc nobis videatur in alto.

  585 postremo quos cumque vides hinc aetheris ignes,

  scire licet perquam pauxillo posse minores

  esse vel exigua maioris parte brevique.

  quandoquidem quos cumque in terris cernimus ignes,

  dum tremor et clarus dum cernitur ardor eorum,

  590 perparvom quiddam inter dum mutare videntur

  alteram utram in partem filum, quo longius absunt.

  Illud item non est mirandum, qua ratione

  tantulus ille queat tantum sol mittere lumen,

  quod maria ac terras omnis caelumque rigando

  595 compleat et calido perfundat cuncta vapore.

  quanta quoquest tanta hinc nobis videatur in alto

  nam licet hinc mundi patefactum totius unum

  largifluum fontem scatere atque erumpere lumen,

  ex omni mundo quia sic elementa vaporis

  600 undique conveniunt et sic coniectus eorum

  confluit, ex uno capite hic ut profluat ardor.

  nonne vides etiam quam late parvus aquai

  prata riget fons inter dum campisque redundet?

  est etiam quoque uti non magno solis ab igni

  605 aëra percipiat calidis fervoribus ardor,

  opportunus ita est si forte et idoneus aër,

  ut queat accendi parvis ardoribus ictus;

  quod genus inter dum segetes stipulamque videmus

  accidere ex una scintilla incendia passim.

  610 forsitan et rosea sol alte lampade lucens

  possideat multum caecis fervoribus ignem

  circum se, nullo qui sit fulgore notatus,

  aestifer ut tantum radiorum exaugeat ictum.

  Nec ratio solis simplex et recta patescit,

  615 quo pacto aestivis e partibus aegocerot
is

  brumalis adeat flexus atque inde revertens

  canceris ut vertat metas ad solstitialis,

  lunaque mensibus id spatium videatur obire,

  annua sol in quo consumit tempora cursu.

  620 non, inquam, simplex his rebus reddita causast.

  nam fieri vel cum primis id posse videtur,

  Democriti quod sancta viri sententia ponit,

  quanto quaeque magis sint terram sidera propter,

  tanto posse minus cum caeli turbine ferri;

  625 evanescere enim rapidas illius et acris

  imminui supter viris, ideoque relinqui

  paulatim solem cum posterioribus signis,

  inferior multo quod sit quam fervida signa.

  et magis hoc lunam: quanto demissior eius

  630 cursus abest procul a caelo terrisque propinquat,

  tanto posse minus cum signis tendere cursum.

  flaccidiore etiam quanto iam turbine fertur

  inferior quam sol, tanto magis omnia signa

  hanc adipiscuntur circum praeterque feruntur.

  635 propterea fit ut haec ad signum quodque reverti

  mobilius videatur, ad hanc quia signa revisunt.

  fit quoque ut e mundi transversis partibus aër

  alternis certo fluere alter tempore possit,

  qui queat aestivis solem detrudere signis

  640 brumalis usque ad flexus gelidumque rigorem,

  et qui reiciat gelidis a frigoris umbris

  aestiferas usque in partis et fervida signa.

  et ratione pari lunam stellasque putandumst,

  quae volvunt magnos in magnis orbibus annos,

  645 aëribus posse alternis e partibus ire.

  nonne vides etiam diversis nubila ventis

  diversas ire in partis inferna supernis?

  qui minus illa queant per magnos aetheris orbis

  aestibus inter se diversis sidera ferri?

  650 At nox obruit ingenti caligine terras,

  aut ubi de longo cursu sol ultima caeli

  impulit atque suos efflavit languidus ignis

  concussos itere et labefactos aëre multo,

  aut quia sub terras cursum convortere cogit

  655 vis eadem, supra quae terras pertulit orbem.

  Tempore item certo roseam Matuta per oras

  aetheris auroram differt et lumina pandit,

  aut quia sol idem, sub terras ille revertens,

  anticipat caelum radiis accendere temptans,

  660 aut quia conveniunt ignes et semina multa

  confluere ardoris consuerunt tempore certo,

  quae faciunt solis nova semper lumina gigni;

  quod genus Idaeis fama est e montibus altis

  dispersos ignis orienti lumine cerni,

  665 inde coire globum quasi in unum et conficere orbem.

  nec tamen illud in his rebus mirabile debet

  esse, quod haec ignis tam certo tempore possint